Monday, May 28, 2007

Κακή μέρα σήμερα..

Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε δύσκολα, συνέχισε πιο δύσκολα και αν συνεχίσομεν τοιουτοτρόπως θα έχουμε μεγάλα προβλήματα μέχρι την εσπέρα.
Κατ'αρχήν, βρέχει καταρρακτωδώς. Ούτο δεν είναι πρόβλημα εξ'ορισμού. Απλώς, τις πολύ βροχερές ημέρες, το Αλτσχάϊμερ της μητέρας παίρνει την κατιούσα και η βαριόμοιρη γυνή χάνει όχι μόνο τον προσανατολισμό της και την πάπια της, αλλά όπως θα έλεγε και τις εντελώς πληβείος, "τα ωά και τους κάλαθους". Σήμερα, πιο συγκεκριμένα, η μήτερ εζητά επιμόνως από το πρωί να την ποτίσωμεν, καθότι είναι παντελώς βεβαία πως είναι μια απέραντη έκταση (γύρω στα 10 εκτάρια) καλλιεργημένου μπρόκολου, κάπου στην Αλσατία. Ο ΛεΠλέμπ ακούων τας κραγάς της έσπευσε να την περιλούσει ύδωρ μετά του ποτιστηρίου. Οποία κατάπτωσις. Ευτυχώς που δεν ενόμισε ότι επρόκειτο περί αμπέλου, όπως προ δύο εβδομάδων, ζητώντας κλάδεμα, οπότε και τρέμω εις την σκέψην του τι θα μπορούσε να της έχει κάνει ο απόγονος αυτός των χιμπατζήδων. (Αν ο κύριος Δαρβίνος εγνώριζε τους γονείς του ΛεΠλέμπ είμαι σίγουρος πως θα προσέθετε άλλο ένα -θριαμβευτικό- κεφάλαιο εις την "Εξέλιξη των ειδών". )
Και δυστυχώς δεν ήταν μόνο η μητέρα το πρόβλημα. Ο Δούξ έχει κέφια. Ή μάλλον όχι. Δεν έχει κέφια. Βρίσκεται σε οίστρο. Ως ξαναμμένο ροτβάϊλερ μουγκρίζει και σιελορροεί ολημερίς. Προ ολίγου τον συνέλαβα να βατεύει ένα φίκο μπέντζαμιν που έχωμεν στην εσωτερική σκάλα. Ο φίκος, ακλόνητος. Ο Δούξ, εστάλαζε ιδρώτα και έτρεμε σύγκορμος. Απεκαλούσε μάλιστα τον φίκο με γελοιωδέστατα υποκοριστικά όπως "μανίτσα μου", "εγώ θα σε κάνω βασίλισσα Κούλα" (Φίκος, φικούλα, Κούλα; Αδυνατώ να κατανοήσω..) και λοιπά. Του εφώναξα να σταματήσει αλλά προφανώς οι μπαταρίες από το ακουστικό δεν ήταν και εις τα καλύτερά τους οπότε και απεφάσισα να μην ασχοληθώ περαιτέρω.
Έχει μεγάλη χάρη όλο αυτό το κλουβί με τις τρελλές που επέρασα καλά τις προάλλες εις το Ρετιρέ της Σουσούς, στο αριστοκρατικό Κολωνάκιον. Ήτο μια βραδιά καυτή, γεμάτη πάθος, πόθο και μερικά πολύ εξεζητημένα βοηθήματα ερωτικής φύσεως. Από ό,τι είδα, η φιλτάτη και ερασμία μαντάμ έχει κάνει μια λίαν ποιητική απόδοση της βραδιάς εις το ιστολόγιόν της. Εγώ όμως ως ρεαλιστής, οφείλω να καταγράψω τα πραγματικά συμβάντα, ούτως ώστε να μανθάνουν οι νέοι, και δει οι μαθητές μου (Εσύ τέκνον τρομοκράτη. Μη μιλάς με το διπλανό σου, θα ραπισθείς. Ή ακόμα χειρότερα, θα σε βάλω να κάνεις μπουγάδα τα εσώρουχα του ΛεΠλέμπ. -σημειωτέον, έχει να πλύνει το εσώβρακόν του από την ημέρα που, 4 χρονών, γλύστρισε και έπεσε στη στέρνα-).
Πρώτον και σημαντικότερον, να διαψεύσω τον ισχυρισμό περί σούπας φασίολων. Φαίνεται η αγαπητή μαντάμ εχρήζετο λέξεως δια ομοιοκαταληξίαν και επειδή το "Μπρικ, χαβιάρι, σολωμός και μια Ντομ Περινιόν του '28 -εξαιρετική χρονιά-" δεν έκανε ρίμαν με το "τσόλια" απεφάσισε να συμβιβαστεί με το "φασόλια". (Δεν εσκέφτηκε τουλάχιστον μια γκοργκοντζόλα, έναν Άστορ Πιατζόλα, κάτι τις πλέον αριστοκρατικόν βρε φράτρες..).
Επιπλέον, μπορεί να είμαι τύπος αθλητικός, σπόρτσμαν δεινός εις τα κλάμπς του Τσέρματ και του Γκστάαντ, αλλά όχι και να ανναριχώμαι εκ πλεξούδας. Προτίμησον την ελαφρώς πεζή αλλά παντελώς ασφαλή λύση του ανελκυστήρος. Η Μαντάμ με επερίμενε εις την βεράντα της, λουσμένη με σεληνόφως, το οποίο και επέδιδε εις το αλαβάστιρνο δέρμα της μια αιθέρια λάμψη. Μετά οι οφθαλμοί μου έπεσον εις την βυζοχαράδραν και οι ρομαντισμοί επήγαν περίπατο, κάπου προς Θησείο πλευρά. Ε ναι λοιπόν το σκισα το νεγκλιζέ ο ασυγκράτητος. Ήμην ορμητικός ως χείμαρρος και θυελλώδης σαν την Α.Ε.Λ οταν πήρε το κύπελλο. Ευτυχώς εσυγκρατήθην την τελευταία στιγμή για να μη χλιμιντρίσω. Δυστυχώς οι πρώτες ερωτικές περιπτύξεις διεκόπτησαν καθότι κοπρίτης τις, ανήκων σε γνωστό μόδιστρο-μπλούγκρω της περιοχής είχε έρθει και μουγκάνιζε ως βούς πλησίον του Βουκεφάλα, του πιστού Ντεσεβώ μου, παρκαρισμένου έξωθεν ΝταΚάπο. Εγώ έγινα ΝταΚάφρο, εσαλτάρισα που λέτε και σεις οι πλέμπες, βουτηξα τον κοπρίτη από τη ρόζ κορδέλα του και τον εκσφενδόνισα προς την γενικότερη κατεύθυνση του Μπουρναζίου. Εύχομαι να έφτασε εκεί και να τον περιέλαβε το γνωστό σκυλολόϊ της μαγκιάς και να του έκανε τον κώλον κερμάτινο πεντακοσάευρώ -αν και αμφιβάλλω αν τον εχάλασε κιόλας- . Έγινα ελαφρώς θέαμα στο ΝταΚάπο βέβαια, μια και εις την βιασύνην μου ελησμόνησα να ενδυθώ, οπότε και εβγήκα κραδαίνοντας κάτι που έμοιαζε με σιδηρολοστό - αλλά μετά από προσεκτική εξέταση κάποιος μπορούσε άνετα να ηννοήσει ότι επρόκειτο περί κρεατολοστού και μάλιστα βρίθοντος κατσαρών τριχών-.
Ανέβηκα γοργά 5-5 τας κλίμακας μέχρι το ρετιρέ, ώσπου εσκόνταψα σε έναν εντελώς αξιοθαύμαστον κώλον ο οποίος εις το μισοσκόταδο έλεγες ίπταται. Κοντινότερη ματιά απεκάλυψε τα κάλλη της Ρουφλάνας, η οποία ήτο παραφουσκωμένη και γυαλιστερή γυαλιστερή (Φαίνεται πως η Μαντάμ την είχε αλείψει βαζελίνη για να μη τη φάει ο σκώρος). Ευχαριστώντας τη Μαντάμ για την προνοητικότητά της, εσήκωσα την πολύ διακριτική φούστα-γραμματόσημο της Ρουφλάνας και την εφυστίκωσα γοργώς δε, αγρίως και ανηλεώς δε. Η δύσμοιρη δεν πρόλαβε ούτε βοήθεια να πει. Απέμεινε να κοιτά το ταβάνι αποβλακωμένη. Σκέφθηκα να της προσφέρω σιγαρέττον, αλλά η σιλικόνη είναι εύφλεκτος και εφοβήθην για τη σωματική της ακεραιότης.
Να μην τα πολυλογώ ο αριστοκράτης, έφτασα επιτέλους στο δωμάτιο που θα εγένετο η θυσία της παρθένας. Η Μαντάμ ως ζουμερή οδαλίσκη, είχε απλώσει το αγαλμάτινο κορμί της επί μαλακών μαξιλαριών και είχε ανάψει κηρία (Φέροντα μάρκα άγνωστη - "Τα κηρία της κυρίας" και αναδίδοντα λάγνας οσμάς) και αρωματικά στίκς εξ Ινδίας. Έπεσα πάνω της ως η αμαξοστοιχία 503 Αθήνα-Λιανοκλάδι-Σούρμενα-Κάτω Αχαγιά. Είδα τον τρόμο στα μάτια της. Ένοιωσα το τρέμουλο της προσμονής.
Και μετά..
Τίποτα.
Πτώμα η μανδάμ. Σε θέματα κινητικότητας, ακουστικής και ζωώδους ενστίκτου, η μανδάμ υπερνικάται άνετα απο ενενηκονταετή παραπληγική καλόγρια. Την Αιγυπτιακή Σφίγξ να έσφιγγα περισσότερο θα εκινείτο. Τα έδωσα όλα. Ήμουν αέρινος και στιβαρός. Ήμουν ρομαντικός και βάρβαρος. Δοκίμασα ταντρικό, ελληνικό, γαλλικό, και μια παραλλαγή με αλουμινόχαρτο, μπαταρίες και δυό χαρτοπετσέτες. Δοκίμασα τας στάσεις των γιόγκι, τας γλωσσικάς αρμονικάς διαταράξεις των Βαυαρών, τις υπέρτατες πανηδονιστικές θωπεύσεις των Ινδών βραχμάνων. Η κυρία ακούνητος και αμίλητος. Εσκέφθην να της βάλω φωτιά μπας και κουνηθεί. Απογοητεύθην. Μετά από τρίωρη μάχη, ενέδωσα και άναψα μια πίπα με σκαντινάβικ βανίλλια. Ξαφνικά και εκεί που κόντευε να με ψιλοπάρει, η μούμια εκουνήθη και ανεφώνησε απλά
" Μαρκί, το νεγκλιζέ που εσκίσατε ήταν πανάκριβο. Νομίζω πως δεν έχω πλέον διάθεση δια ερωτοτροπίας και εναγκαλισμούς. Ή θα μου ηγοράσετε νέον ή θα με κεράσετε πλήρες γεύμα εις σπονδήν"
Μετά από αυτό όπως καταλαβαίνετε, ο ανδρισμός μου έπεσε ελαφρώς, αλλά πάλι καλά που υπάρχει η Ρουφλάνα και η Νατάσσα. Τη Σπονδή όμως δεν την εγλύτωσα. Επλήρωσα το ληστρικό ποσό των 750 ευρώ, για μια μπριζόλα που βρήκα εντελώς τυχαία κάτω από ένα φύλλο -ψιλοκομμένου- μαϊντανού, δύο κοτσάνια ρόκα και μια ανεκδιήγητη αστακομακαρονάδα εις την οποίαν ο αστακός είχε μέγεθος ψείρας του εφηβαίου.
Θα ξεσπάσω στον ΛεΠλέμπ. Σήμερα θα βλαστημήσει την ώρα και τη στιγμή που οι γονείς του κατέβηκαν από τα δέντρα.
Μη με παρεξηγείτε όμως, δια τη Μαντάμ διατηρώ τα τρυφερότερα των συναισθημάτων. Κρύβει μέσα της μια Μεσσαλίνα, μια Αικατερίνη των Μεδίκων. Δυστυχώς τις κρύβει στο εβδομηκοστό πέμπτο υπόγειο, μέσα σε ένα κλουβί με 17 τίγρεις που έχουν να ταϊστούν δύο εβδομάδας.
Αλλα τίποτα δεν είναι αδύνατον δια τον Αρσέν Λουπέν του Έρωτα. (Μαθητά σημείωνε)
Ωχ ο Δούξ!
ΟΧΙ ΘΕΙΕ! ΜΗ ΘΕΙΕ! ΟΧΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΙΖ... ΜΠΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ
ΛΕΠΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΜΠ!!!

9 comments:

mujahedin said...

Σοφέ διδάσκαλε, για δε γαμείς την Αννούλα να βρεις την υγειά σου;

Stefanos said...

Αγαπητέ ευγενή,
Συμπάσχω με το δράμα σας, και σας προσφέρω χήρα βοηθείας. Είναι καλοστεκούμενη, ζουμερή και πρόθυμη. Και αν έχω καταλάβει καλά από τις φωτογραφίες, μάλλον φέρνει πολύ προς Νατάσσα (με καμια 10ρια χρονάκια παραπάνω).
Στη διάθεσή σας όποτε θέλετε.
Υμέτερος
τα δέοντα στην κυρία σας

Sousou Delatroba said...

Αγαπητέ Μαρκί,

Έχω αρχίσει να ανησυχώ για τις συναναστροφές σας. Ο μαθητευόμενός σας ο Ιμπραήμ, ενόμιζα πως ήτο λαμπρός νέος και φίλος μου, μα διαπιστώνω έντρομος πως σας παρασύρει εις ακολασίας με την μυξοπαρθένα, κεκετζού και κατά φαντασίαν αμόλυντο Αννούλα. Μάλλον ο Ιμπραήμ την κουτούπωσε την Αννούλα και δεν σας το ομολογεί για να μη φάει αποβολή από το ερωτοδιδασκαλείο σας.

Επίσης, υποπτεύομαι πως ο Ιμπραήμ ενδιαφέρεται για το άτομό μου, διότι πλειστάκις με φλερτάρει, προχθές δε έσκασε μολότοφ έναντι Λάκη Γαβαλά εις Κολωνάκιον για να τραβήξει την προσοχήν μου.

Επίσης, προσέχετε τον βρωμοπόδαρο που σας κάνει προξενειό τη θειά του. Φοβούμαι πως τα ποδάρια της έχουν ισάξιο αριθμό τριχών και η μπίχλα έχει κάμει κόρα στην πατούσα.

Αδιαφορείστε, είναι απλώς αντιπερισπασμοί. Συνεχίστε όπως κάνετε φόκους εις εμέ.

Το Σουσουδάκι σου

mujahedin said...

Δεν γνωρίζω για τι μιλάτε Μανδάμ Σουσου.. Η σχέση μου με την Αννούλα τυγχάνει καθαρά πλατωνική..

Sousou Delatroba said...

Ιμπραήμ, νέε μου,

μην παριστάνεις τον ανίδεο. Ο ΛεΠλέμπ σε είδε που πασπάτευες την Αννούλα πίσω από ένα θάμνο. Και δεν θέλω δικαιολογίες του τύπου 'Της έκανα σωματική έρευνα να δω μήπως οπλοφορεί'.

Κατά τα λόγια του Μαρκί (όταν του εζήτησα η σχέση μας να μείνει πλατωνική), 'Γιατί; Ο Πλάτωνας δεν @@μούσε;'
Σουσού

mujahedin said...

Μανδαμίτσα Σουσου, ο Λεπλέμπ έκανε το σφάλμα και δεν πίστεψε ότι ο αυνανισμός τυφλώνει! Μην πιστεύετε κουβέντα από το στόμα αυτού του αχρείου!

tink said...

Αγαπητέ Μαρκί,

στην θέα μιας βυζοχαράδρας λοιπόν θυσιάσατε το ωραιότατο και πανάκριβο νεγκλιζέ της ωραιοτάτης και πανάκριβης Σουσού.. τι τρόποι...ντρέπομαι για λογαριασμό σας και σας ενημερώνω πάραυτα πως θα σας κλέψω την Σουσού,αν θέλετε να μονομαχΥσουμε έχει καλώς, να γνωρίζεται όμως πως διαθέτω κι εγώ βυζοχαράδρα η οποία θα σας αποπροσανατολήσει ξανά...

προσοχή στα πάθη σας αγαπητέ,

Τινκ.

Le Marquis De Snob said...

Αγαπητή Τινκ,
Σας ενημερώνω πως διαθέτομεν καριόλαν υπερτετραπλήν και στιβαράς κατασκευής. Μας χωρεί όλους.
Σας απαγορεύω ρητώς και αρρήτως όπως μου αρπάξετε την Σουσού μόνο δια τον εαυτόν σας. Να έχετε καλούς τρόπους και να μην είστε μονοφαγού.
Αν μονομαχύσωμεν εγώ εσείς και η Σουσού, να είστε βεβαία πως στο τέλος θα υπάρχουν 2 πτώματα εις την καριόλαν, και κανένα εκ των 2 δεν θα είμαι εγώ.
Επίσης, ο σχετικός με βυζοχαράδραν αποπροσανατολισμός είναι λίγο ποιητική αδεία, διότι στην πολύχρονη πορεία μου έχω δει χαράδρες, φαράγγια, λόγγους και πλακίδια φιλκεράμ-τζόνσον. Δεν μασώ.

Αι γυναίκες με ηγαπούν γιατί πλείστα έχω πάθη,
ολα τα μυστικά του έρωτα εγώ τους έχω μάθει
Μαρκί

υ.γ : Σουσού, περικαλώ όπως καλέσετε την Τινκ για ένα ερλ γκρέϋ εις το ρετιρέ σας.
Περάστε την από συνέντευξη και αν σας κάνει, θα γυρίσωμεν ένα άματερ χαρντκόρ που θα σπάσει ταμεία

mujahedin said...

Σχετικά με το "άματερ χάρτνκορ", εγώ απλά θα περιμένω στη γωνία μέχρις ότου να ακουστεί η φράση "φέρτε τον αράπη"

Τα σέβη μου Μαρκήσιε!