Tuesday, October 2, 2007

Μενουέττο σε Λα μινόρε - Σουσουάδα μέρος Α'

Σε περιγιάλι μακρινό όταν σε πρωτογνώρισα,
την πρώην χοντρή γυναίκα μου, αμέσως την εχώρισα
ανάμεσα στο πλήθος, εσένα εξεχώρισα
αμέσως την καρδιά μου, ευθύς στην παραχώρισα

Στον πύργο μου εζήσαμε, πολλές στιγμές μεγάλες
με το Λεπλέμπ και το Δουξ, και με κοπέλες άλλες
να σε κυκλοφορήσω θέλω, στις αριστοκρατικές τις σάλες
μακριά απο κουζίνες σύγχρονες και πλαστικές κουτάλες

Νύφη μου εγώ σε επιθυμώ, μια ζωή κοντά μου
αρίστη ερωμένη μου, στον σκοτεινόν οντά μου
και όταν με το καλό ψοφήσω και παω γω καλιά μου
δικά σου τα χρυσάφια μου και τα πυργόσπιτά μου

Thursday, September 27, 2007

..και μια τρίτη εκδοχή...

Προψές εκατηφόριζε εμέ να συναντήσει

για να σενιαριστεί, δυό ώρες είχε αργήσει

μα δε με πείραζε ποσώς, εγώ την ηγαπούσα

δευτερόλεπτα εφαίνοντο οι ώρες που μετρούσα

Γιατί να ξέρετε πληβείοι, Σουσού εστι φινέτσα

Δεν είν'τυχάρπαστη αυτή, δεν ειν'καμιά Κωλέτσα!


Ψηλή και λυγερόκορμη, απαστράπτουσα γυνή

καμία σχέση θα έλεγα με εν κοινό τσουλί

Αρχόντισσα και λεπτεπίλεπτη, αρχαία είν Θεά

αν και έχει ένα πρόβλημα με τα ελληνικά

Μα εμένα δε με νοιάζει αν είναι προβληματική

στο γραπτό το λόγο , την έκφραση και τη γραμματική


Εκατηφόριζε που λέτε, και έλαμπε απο μακριά

Και πάνω που έσβηνα στο τακούνι μου την τσιγαριά

Γύφτο αξύριστο εκόζαρα, Τσακάλωφ ή Σκουφά;

με λάγνο μάτι την εμέτραγε,mon Dieu! Αποκοτιά!

Πάνω κάτω κοίταξε, ξερόγλειψε τα χείλη

μανίκια πάνω μάζεψα, θα έτρωγε γαρμπίλι!


Το αίμα στην κεφαλή μου ανέβηκε, ο γύφτος την κοιτούσε!

Άκλαφτος θα πήγαινε, αφού πρωτού πονούσε!

Με αποφασιστικότητα πολλή, εκίνησα να δείρω

όταν την είδα να ταράζεται, δια τον κόσμο γύρω

με τρόμο με εκοίταξε, αλλά περίμενε καμάκι

περίμενε αττάκα βρούτη απ το μικρό γυφτάκι


Αλλά εκείνος τι να κλάσει, τι να πρωτοσκεφτεί

αττάκα μάπα έριξε, αττάκα τραγική

εκεί που επερίμενε να την επούν ελάφι

ο γύφτος αλλοιθώρισε και την εκάλεσε πιλάφι

το μάτι της πετάρισε, βαθέως εταράχθη

και φλέβα στο λαιμουδάκι της αμέσως επετάχθη


Άσε τον καρμπόγυφτα αγάπη μου Σουσού

και δίπλα μου αποκοιμήσουσου

και εγώ ακοίμητος φρουρός θα είμαι στη σιωπή

σκληρά θα αντισταθώ, στη λήθη και στη λύπη

σε κάθε απόκρυφο λυγμό, στης μοναξιάς την κοίτη

Αυτό είναι ποίηση ωρέ, και μη χασκογελάτε

εδώ τέχνη κάνουμε, άμα δεν σας αρέσει σπάτε!



υ.γ : Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols. Γκέκε?

Saturday, September 15, 2007

Έσεται ήμαρ!!


Αγαπητοί μου συμπολίται, από τα βάθη του εκλογικού μου κέντρου, έχοντας δίπλα μου τη μητέρα, πίσω μου το Δούξ και κάτω από τα πόδια μου το ΛεΠλέμπ, (Το Ρουσλανάκι με περιμένει πάνω), έχω να κάνω το εξής διάγγελμα, αυτάς τας ολίγας ώρας πρό των εκλογών :

Λαέ,λαέ ΜΟΥ!!

Άπλυτοι, ημιπλυμμένοι, καρααμόρφωτοι βρωμόχνωτοι ημινεάντερταλ πληβείοι του κερατά.
Παρ ότι είστε εξίσου χρήσιμοι με τη μαλάρια και τον πονοκέφαλο, ημείς, στο κόμμα μας, σας ηγαπούμε.

ΣΑΣ ΗΓΑΠΟΥΜΕ ΛΕΓΩ, διότι τίς θα δουλεύει για να μας δίνει τα λεφτά του,αν δεν το πράξετε υμείς; ε;

Δια να το πράξετε αυτό όμως με τας μέγιστας ανέσεις, με διακοπάς εις το μαστίγωμα, με λιγότερας σεξουαλικάς παρενοχλήσεις (εκτός αν μοιάζετε της Ρουσλάνας ή της Σουσούς) (όποιος ακουμπήσει τη Σουσού θα τον ευνουχίσω και θα του αποστείλω τους όρχεις του κομπόστα), δια να δουλεύετε ως σκύλοι μεν, σκύλοι ράτσας δε, δια να έχετε την απόλυτον τιμήν να υπηρετείτε κυβερνήτας με πραγματικήν ποιότηταν και οριτζινάλε σεξουαλική διαφθορά, μην σκέπτεστε άλλο.

Ψηφίστε εμάς!

Διατί ο Κωστάκης ομοιάζει με ταβερνιάρη!

Διατί ο Γιωργάκης έχει τις διακυβερνητικές ικανότητες δυσλεκτικού μπαμπουϊνου

Διατί η Αλέκα θα τρόμαζε ακόμα και τους πλέον ψύχραιμους δαίμονας περιβεβλημένη με μπέϊμπι ντολλ

Διατί ο Αλέκος είναι πιο πλούσιος και από εμάς τους ευγενείς

Διατί ο ΧέριΧέρις θα σας τα παίρνει και με τα δύο χέρια γιατί ταϊζει και τους παπάδας

Διατί ο Στέλιος δεν εφθάνει να ομιλήσει εις τα έδρανα της βουλής, χρειάζεται σκαμπώ.


Δια αυτό σας λέγω, ΛΕΓΩ

ΨΗΦΙΣΤΕ ΗΜΑΣ!


Ειμεθα κομψοί

Έχουμε στύλ

Έχουμε πρόγραμμα

Είμεθα ευπαρουσίαστοι

Είμεθα ευγενείς

Θα τα τρώμε μόνοι μας και δε θα δίνουμε στους παπάδας

Και επίσης, φτάνουμε και στα πάνω ράφια της Βουλής.


Και Α και ΟΥ ΣΤΟ ΦΛΑΝΤΖΑ ΟΛΟΙ ΝΤΟΥΓΡΟΥ

ΚΑΙ ΟΥ ΚΑΙ Α, ΠΗΔΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!

Thursday, September 6, 2007

Βιογραφικό και διαφημιστικόν φυλλάδιον


Ολίγες μέρες πρίν τας εκλογάς, και ιδού, σας παρουσιάζω την διαφημιστικήν μου μπροσούρα, προϊόν επίπονης και επίμονης εργασίας γραφιστών, ιστορικών, διαφημιστών και επικοινωνιολόγων που εδούλεψαν 12 ημερόνυχτα χωρίς τροφή και πληρωμή διότι ως υπερήφανα και οικοιοθελώς δήλωναν συνεχώς στον τσεκουροφέροντα δήμιο πάνω από τας κεφαλάς τους "Ο Μαρκί είναι το μέλλον του τόπου. Δεν ημπορούμεν παρά να τον δοξάσωμεν και να τον σταυρώσωμεν σταυρωτα".

Ιδού λοιπόν η περίφημη μπροσούρα :

Γεννήθηκα ένα βροχερό φθινοπωρινό πρωινό στον ιδιόκτητο πύργο μου, στη ομορφη Snobeille.
Είμαι απόφοιτος του College de la Paramorphose de la Sainte Barbara. O Πατήρ μου εκατάγετο εκ της μεγάλης οικογενείας των Βιλλαρδουϊνων, που ως γνωστόν μαζί με τον Γοδεφρείδο ντε Μπουγιόν και τον κόμη του Ανζού, πέρασαν από την μαρτυρική Πελοπόννησο περί τον Μεσαίωνα και δεν άφησαν ούτε κρομμύδι Βατικιώτικο ως γνήσιοι ευγενείς. Φημολογείται δε ότι η ονομασία "Βατικανό" οφείλεται στον προ-προ-προ-προπάππου μου, κόμη ντε ΣεντΕκλέρ, οταν αυτός συνάντησε έναν παπά (τον μετέπειτα πάπα Ιννοκέντιο τον 3) στη διασταύρωση Άστρους Κυνουρίας και Κάτω Μαγούλας, εκεί απέναντι από την Καντίνα του Μήτσου του Κουλού : Ο παπάς τον ρώτησε με αγωνία δείχνοντας προς την Τρίπολη "Βάτικα????" και ο προ προ προ προπάππος μου, ξύνοντας τα ευγενή του αμελέτητα του απάντησε βασιλικά "ΒΑΤΙΚΑ ΝΟ". Ο παπάς χάθηκε, και τελικά βρέθηκε σε μια άγνωστη για αυτόν τοποθεσία στο κέντρο της Ρώμης, οπότε και νικημένος που δεν έφτασε στα Βάτικα αναφώνησε και αυτός "ε, Βάτικα Νό" και έμεινε απο τότε το όνομα.

Στην ηλικία των 14άρων, λίγο μετά τις πρώτες 18 συνεχόμενες σεξουαλικές μου επαφές μ ε τις παρθένες του χωριού, ασκούντας πλήρως το privilegium protogamie που ισχύει ακόμα και σήμερα στην επικράτειά μου, κατετάγην στο ευγενές σώμα του ιππικο. Δυστυχώς ήταν όλοι τους μουλάρια και ειδικά οι γυναίκες, φοράδες οπότε αυτοαπεσύρθην με συνοπτικές διαδικασίες. Κράτησα όμως για ενθύμιο 5 τυφέκια, 8 φοράδες και έναν κουτσό αιχμάλωτο πολέμου (ο οποίος πιάνει πολύ χώρο για κουτσός, αλλά πάραυτα δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι).

Στο ιππικό, με το πιστό μου άλογο, Βουκεφόλα


Μετά την αξιολογότατη στρατιωτική μου καριέρα, αποφάσισα να ασχοληθώ με το πανεπιστήμιο της ζωής. Με μεγάλη επιτυχία επί σειρά ετών είμαι κοσμικότατος, διοργανώνω λαμπρές εκδηλώσεις και πάρτυ στα οποία έρχεται το αβάν-γκατέ της αριστοκρατίας, της διανόησης και της κουλτούρας. Επίσης ασχολούμαι με διοργάνωση σαδομαζοχιστικών οργίων και έχω κάνει p.r για μερικές από τις επιφανέστερες προσωπικότητες της εποχής μου, των και σάς.
Σε ένα από τα επικά πάρτυ που διοργανώνω, παρέα με θαυμάστριες

Κυνηγώντας εβρ..κότσυφες με τον Χάϊνριχ Χίμμλερ, το 1938


Διαφημιστική εκστρατεία με την κωλλητή μου τη Jenna πριν λίγα χρόνια
Δείπνο στου πάπα Βοργία


Με τον Γκριγκόρι- Εφίμοβιτς Ρασπούτιν, γυρίσαμε όλα τα παρθεναγωγεία της χώρας και αποφασίσαμε πως η αγωγή των παρθένων είναι μείζον ζήτημα για οποιαδήποτε χώρα, για οποιαδήποτε κοινωνία που σέβεται τον εαυτόν της.
Οι ιδέες του περί παιδείας και πνευματικής ανύψωσης της νεολαίας ήταν είναι και θα είναι πρωτοποριακές, έτσι θα προτείνω στην μέλλουσα υπουργό παιδείας του κόμματός μας να τις εφαρμόσει αυτολεξεί.






Χόμπι μου είναι ο βασανισμός παρθένων και τα όργια

















Είμαι ρομαντικώς συνδεδεμένος με την συν-υποψήφια μαντάμ Σουσού και έχω 37 μη ανεγνωρισμένα νόθα αλλά όχι μαζί της.

Πολιτικές απόψεις :
Στο κόμμα μας θα πολεμήσουμε για την εξουσία όχι με προσωπικότητες, καθότι κανείς μας δε διαθέτει, αλλά με απόψεις και στόχους . Προσωπικές μου δεσμεύσεις είναι :
α. Κατάργηση της μονογαμίας
β. Στέρηση δικαιώματος ψήφου σε ο,τιδήποτε αιμορραγεί μια φορά το μήνα για μια εβδομάδα και δεν ψοφάει
γ. Ενσωμάτωση της ερωτικής παιδείας στα Λύκεια της χώρας, και ανακήρυξη εμού και μερικών φίλων μου ως εξεταστών στις πανελλαδικές.
δ. Αφαίρεση δικαιώματος ψήφου στους γενετικά τροποποιημένους ηλίθιους που απαρτίζουν το 97% του εκλογικού σώματος. 10 άτομα είναι υπέρ-αρκετά για να ψηφίζουν.
ε. Επαναφορά των τίτλων ευγενείας και παραχώρηση εις εμέ των κτημάτων του Τατοϊου, μιας και έτσι και αλλιώς για πέταμα τα έχετε ρε μουλάρια
στ. Άυξηση όλων των μισθών 25%
ζ. Απόλυση των αργόσχολων
η. 13% του Α.Ε.Π για τη διασκέδαση ημών.
θ. Υποχρεωτική βρώση σπαραγγιών για πρωϊνό
ι. Εξορία όσων είναι ομορφότεροι εμού
ια. Κατάργηση της μονογαμίας και της επιβολής μιας συζύγου, καθώς και των διατροφών, των υποχρεωτικών χαρατσιών σε μπάσταρδα κλπ κλπ κλπ.
ιβ. Κατάργηση των οποιονδήποτε οικονομικών υποχρεώσεων των επίσημων ή ανεπίσημων συζύγων.

Φ.Λ.Α.Ν.Τ.Ζ.Α.Σ ΚΑΙ ΜΑΡΚΙ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΜΑΡΤΩΛΗ!!


Saturday, September 1, 2007

Οι εκλογές πλησιάζουσι



Ιδού τι παθαίνουσι οι αντίπαλοι του κόμματός μας..



Στη φωτό, τραβηγμένη μετά απο χτεσινό ραδιοφονικο debate διακρίνονται ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΗΓΕΤΗΣ ΜΑΣ, ο Μπάμπης Ζαβός χωρίς κλοζάπ, εγώ αλλά με κάκιστο μακιγιάζ, και ο υπουργός εξωτερικών με απορία στο φλέμμα. Ο Ουρφουσλάγος δεν ήταν εκεί αλλά προσετέθη στην επινίκιον φωτογραφία με την τεχνική του μοντάζ γιατί μας απείλησε ότι θα μας κάνει μήνυσιν και 15 μέρες πρίν τας εκλογάς το κόμμα δεν είναι για σκάνδαλα..

Monday, July 16, 2007

Blogspiel nummer eins

Αι τελευταίες ημέραι επέρασαν αργά και βασανιστικά, θα έλεγα ελαφρώς υποτονικά. Ο ΛεΠλέμπ έχει αποσυρθεί στον απόπατο που κατοικεί και ασχολείται με τη συλλογή του από σβουνιές, η μητέρα κάθεται ακίνητη διότι όπως μας ενημέρωσε είχε κάνει τάμα στην οσία Ζηνοβία να ποιήσει την κολώνα της ΔΕΗ επί 15θημέρου και ο Δούξ ζεί ένα φλογερό ειδύλλιο με μια αγελάδα κάπου στας Άλπεις. Έτσι περιφερόμην εις την οικίαν μου άπραγος και ανέραστος καθώς ούτε η σταθερή μου σύντροφος με επεσκέφθη (έτρεχε σε κάτι βλαχομπαρόκ γάμους μιας τραγικής μπουρτζοβλαχάρας περσόνας που μέχρι πριν λίγα χρόνια βρώμαγε πατσουλί και στάνη, ενώ τώρα το παίζει κυρία επί των τιμών της Μεγάλης Αικατερίνης -βλογημένος να ναι ο κώλος της- στη Μύκονο), ούτε οι συνηθισμένες ενζενί για ένα σύντομο οργιάκι ήρθαν απο δω.
Ήμουν τόσο μόνος που σχεδόν σκεφτόμουν να αρχίσω να γράφω τραγική ποίηση για φυλλοβόλα δέντρα, χλωμές πανσελήνους και αειθαλείς όρκους αγάπης. Αλλά ήρθε το πρωινό ταχυδρομείο με πρόσκληση σε λεκτικό μπλογκοπαίγνιον οπότε και απεφάσισα να ασχοληθώ, ίνα περάσω ένα ευχάριστο δεκάλεπτον. Δουλειά μου είναι να σχολιάσω κάποιας γνωστάς ρήσεις, αλλά εγώ δεν είδα καμία γνωστή ρήσην εις αυτές, εκτός και αν οι συντάξαντες τας ρήσεις αυτάς νομίζουν πως οι εξυπνάδες που τους έρχονται κατά τη διάρκεια επιπόνων αφοδεύσεων και γράφουν εις χαρτί υγείας, αποτελούν "γνωστάς ρήσεις". Δεν συνουσιάζεσαι; πλάκαν έχει. Ας ξεκινήσωμεν το λοιπόν :

"Γνωστή" ρήσις 1 (1 γνωστη φραση συγγραφεα κτλ που του πασαρει ο συναδελφος του που τον καλει να παιξει.) :
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗΝ ΚΛΑΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΣΧΟΚΥΔΩΝΟ ΤΗΝ ΕΧΕΙ
Λάθος. Τραγικό λάθος. Αν εξαιρέσετε τους γαλαζοαίματους που χέζουν τριαντάφυλλα και κλάνουν Σανέλ ν5 εκ πλατινένιων κώλων, όλοι οι υπόλοιποι πλέμπες βρωμοκοπάνε ακόμα και αν φάνε γαρδένιες, νυχτολούλουδα και γιασεμιά. Και μάλιστα το περηφανεύονται κιόλας το πόσο πολύ μπόχα αναδίδουν εκ της μοναδικής χρήσιμης τρύπας του σώματός τους. Ο ΛεΠλέμπ μάλιστα τις προάλλες περηφανεύτηκε ότι μετά από γεύμα με γίγαντες, κριθαροκούλουρο και χόρτα με μπόλικο ταμπάσκο, έκλασε και λιποθύμησαν 6 αγελάδες (του γείτονα), άσπρισαν τα μαλλιά του δήμαρχου της πόλης που έτυχε να περνάει ξυστά από το πεδίο βολής (έκανε ορειβασία 15 χιλιόμετρα από δω), μαράθηκαν 4 χωράφια με στάρι, ξεράθηκε ο πορτοκαλαιώνας παραδίπλα, και άνοιξε μιασημαντική οπή στον περιστύλιο του πύργου. Μάλιστα με χαζό χαμόγελο προσέθεσε πως "και εγώ παραλίγο να μην την αντέξω, αλλά σκέφτηκα τον κώλο του πατέρα μου και στυλώθηκα - ήταν και ζουμερή". Οπότε, ξεχάστε τα μοσχοκύδωνα παλιομοσχάρια και προσπαθείστε να μην αερίζεσθε μπροστά σε κόσμο. Δεν είναι πρέπον.

Γνωστή ρήσις 2 (1 γνωστη φραση συγγραφεα κτλ που διαλεγει ο blogger):
Bigamy is having one wife too many. Monogamy is the same.
Ο φίλος του πάππου μου, ο Όσκαρ Ουάϊλντ ήτο γνωστός γλεντζές, αττακαδόρος και γενικότερα άνδρας μεγάλου κύρους -αν και όχι εις την εποχή του-. Δυστυχώς ήτο σεξουαλικώς διαφοροποιημένος αν και ο πάππος μου έλεγε ότι στα μεγάλα όργια που διοργάνωνε εις τον πύργον του στο Έσσεξ, ο Όσκαρ επεδίδετο εις πλείστας ακωλασίας μετά ζουμερών και τρυφερών κοριτσουδίων. Προφανώς προτιμούσε την παρέα αγορακίων πιό πριβέ. Τέλος πάντων. Εγώ ενστερνίζομαι την άποψήν του καθότι φανατικός εργένης. Αλλά θα έπρεπε να συμπληρώσω πως εκτός γάμου, όσες γυναίκες και αν σε περιτρυγυρίζουν, δεν είναι ποτέ αρκετές. Κοινώς, αν δεν σου έχουν αράξει εις τον σβέρκον, ποσώς σε ενδιαφέρει αν είναι μία, δύο, ή μύριαι.

Ρήσις 3 (1 φραση που φτιαχνει ο συναδελφος που τον καλει να παιξει) :
Η ΤΣΟΥΛΑ ΘΕΛΕΙ ΓΚΟΜΕΝΟ ΚΙ Ο ΠΟΥΣΤΗΣ ΦΟΥΣΤΑΝΑΚΙ
Για άλλη μια φορά η Σουσού έδωσε ρέστα καθότι μας έδωσε να σχολιάσουμε τα προφανέστατα όλων. Η τσούλα δεν θέλει γκόμενο αλλά γκόμενους και μάλιστα σε όλα τα σχέδια, μεγέθη και αποχρώσεις. Βλέπετε Ρουφλάνα και Νατάσσα. Επίσης ο πούστης όντως θέλει φουστανάκι αλλά εντρέπεται να το φορέσει κοντά εις τους οικείους του μην τον κράξουσι. Περιμένει λιγωμένος όλο το χρόνο μέχρι τον Αύγουστο που θα σκάσει μύτη εις Μύκονον για να φορέσει την πλισέ φουστίτσα του ασσορτί με ροζ τσαντάκι σε σχήμα αρκουδίτσου ή καμηλοπάρδαλης.

Ρήσις 4 : (Αυτή σας την πλασάρω εγώ για σχολιασμόν)
ΤΗ ΣΤΡΑΒΗ ΨΩΛΗ, ΟΙ ΤΡΙΧΕΣ ΤΗ ΧΑΛΑΣΑΝ, ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΞΥΡΙΣΙΑ, ΟΙ ΟΡΧΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΥΔΙΑΣΑΝ

Και επειδή είμαι αντικομφορμιστής και κρυφοεπαναστάτης, δεν καλώ ολίγους να απαντήσουν, αλλά το σύμπαν όλο.

Thursday, June 28, 2007

Ποίησις

Η μέρα ήταν καυτή, ο καύσωνας μεγάλος
μου ψόφησε το χάμστερ κι ο γκέι παπαγάλος
γι'αυτό και απεφάσισα βραδύτατα να δράσω
μη και ιδρώσω το σατέν και το φουρώ λεκιάσω

Επήρα στο τηλέφωνο τη σεβαστή Σωσώκα
μα εκείνη δεν το άκουγε, γιατί άκουγε Μηλιώκα
απέστειλα δυό mail και έξι ες-εμ-ες
στο κομμωτήριο ήντανε, την κώμη έκανε μές

Στο τέλος ανησύχησα τους δρόμους πια επήρα
μπας και τη βρήκε τί κακό, καμιά κακίστρω μοίρα
Ψύχραιμος μα τολμηρός έτρεξα στο Κολωνάκι
εις το ΝταΚάπο ήτανε, έπιν'εσπρεσσάκι

Μετά απ΄τις αβρότητες, τα αρχικά καντήλια
τη ρώτησα αν ήθελε να φάει δυό σκαμπίλια
Με μάτι λάγνο κοίταξε, με πάθος στη ματιά της
μου είπε πως με ήθελε για τα υδραυλικά της

Εγώ ευθύς μαλάκωσα και ερεθίσθην λίγο
και ο μικρός Μαρκί εκόντεψε να γίνει σαν τον πύργο
μα προς στιγμή ξεχάστηκα γιατ'είχα να προτείνω
μπάνιο μακριά να κάνουμε, σε καμπανίτη οίνο

Να δείτε πως εχάρηκε και πως εξεσηκώθη
γιατί το αρκουδίσιο χάλασε, το κρύο νερό εσώθη
αμέσως ανεφώνησε "Ναι!Μπάνιο εις πισίνα
μόνο να πάρουμε μαζί, τη Τζίνα και τη Μίνα;"

"Είναι οι φίλες σου αντιπαθείς, λίγο πολύ μωρές
κώλους τεράστιους έχουνε οι δύό παλιοχονδρές
για αυτό και δεν επιθυμώ μαζί μου να τις πάρω
τέτοια βόδια δίποδα να παν να σέρνουν κάρο"

Κι αν λίγο μο εθύμωσε αμέσως τις ξεχνάει
ξέρει καλά πως με Μαρκί, καλύτερα περνάει
στο σπίτι της ανέτρεξε να πάρει το μαγιό της
μια εσάρπα φούξια και τ'αντηλιακό της

Χωρίς πολλά πολλά, κινήσαμε στις δύο
με ανοιχτό το Ντεσεβό, να παίρνει αέρα κρύο
Ώρα τρείς εφτάσαμε εις το εξοχικό
και οι Αθηναίοι έλιωναν στον ήλιο τον καυτό

Αφού τον Σόλων έδεσα μη την ξαναδαγκάσει
στο μπαρ εκείνη έτρεξε τα ντρινγκς για να μας φτιάσει
Μοχίτο εμένα μου φτιαξε με περισσό το δυόσμο
κ'ένα κοκταίηλ ρόζ για αυτή, που διάβασε στο Cosmo

Μόλις ο λίβας κόπασε, η ζέστη όμως όχι,
το μίνι μαγιό εφόρεσε, τι σωματάρα πο΄χει!
το στήθος σφριγηλό, οι τροφαντοί γλουτοί
οι ώμοι αλαβάστρινοι, τα μπούτια της γυαλί

Η ζέστη, ο ήλιος, το ποτό με βάρεσαν ολίγο
τέτοιο κουνέλι τρυφερό, με βλέπω να το πνίγω
Εβαλα λοιπόν και εγώ σατέν το μπανιερό μου
Και στην πισίνα βούτηξα μαζί με τη Σωσώ μου

Ώρα πολλή επαίξαμε τα δυό μας τις κουμπάρες
Μάτι μας παίρναν γείτονες, τους ρίχναμε κατάρες
"Τι εύκολο Μαρκί μου, που'ναι τ'αεροπλανικό,
ωσάν η άνωση να σε ωθεί, που έχει το νερό!"

"Άνωση λίγη έχει, Σωσώκα μου αυτό
γιατί δεν είναι αλμυρό, παρά απλό γλυκό
Τ'αεροπλανικό το έβγαλες, με ευκολία εσύ
γιατί σε κουμαντάριζε ο μάστερ ο Μαρκί"

"Αχ Μαρκήσιε εγώ πολύ σε ηγαπώ
σε θέλω στ'αλμυρό, σε θέλω στο γλυκό
Μόνο κοίταξε νότια να καλλωπιστείς
φλός στα δόντια έκανα με τρίχες δεκατρείς"

"Η τρίχα είν αντρίλα, πολλή τεστοστερόνη
και ο Μαρκήσιος μ'αυτή μπορεί να φυστικώνει"
"Μαρκί εμένα άντρακλας και τριχωτός μ'αρέσεις
αρκεί καμιά φορά στο σεξ, εμένα να βαρέσεις"

Η ώρα όμως επέρναγε, πείνα τρελλή επλάκω
και είπαμε να φαμ, πριν ρίξουμε υπνάκο
Επήγαμε σε ρεστοράν με εκλεκτά σφαγία
του Νικήτα το κουτούκι, του Χριστοπαναγία

Αυτός μόλις μας θώρησε, σκάει χαμογελάκι
απο μακριά μας γυάλισε ένα χρυσό δοντάκι
Καθίσαμε εφάγαμε παϊδια τόνους δύο
με παγωμένες Heineken, και με τζατζίκι κρύο

Το βράδυ εις το γυρισμό μου λέει μ'αγαπά
πως θέλει εμέ γαμπρό σε τρέντι εκκλησιά
"Μη βιάζεσαι Σωσώκα μου, κι αυτό σιμά θα γίνει
για άδειες η Αρχιεπισκοπή, ποτέ θαρρώ δεν κλείνει"

"Μόνο που πρέπει να αργήσουμε τις άδειες και λιγάκι
γιατί έχει ο Χριστόδουλας μια πέτρα στ'αντεράκι
περίμενε και ο καιρός ολίγο να δροσίσει
και τότε θα σε πάρω με παπά και με κουμπάρο"

Friday, June 22, 2007

Οι νύφες

Πώς ησθάνεται ένας κοινός θνητός όταν η ζωή του βαίνει κατά Εωσφόρου μεριά; Πώς ησθάνεστε εσείς απένταροι καραπατιρέοι του κερατέος, ζώντας σε αυτή την καθημερινή εκόλασην των ταπεινών και εκαταφρονεμένων ζωούλων σας;

Ε έτσι ησθάνθην και εγω εχτές. Τα συμπτώματά μου είχαν ένα εύρος από τον απλό, καθημερινό τρόμο που αντιμετωπίζετε την πρωϊαν όταν βλέπετε αίμα εις το αποχωρητήριο έως την απόλυτη λαβκραφτιανήν φρίκην που πιάνει με παγωμένα δάχτυλα τα μύχια της ψυχής σας όταν το βράδυ ακούτε έναν συριχτό, υγρό, γουργουριστό θόρυβο μέσα από την ντουλάπα σας.

Η μητέρα απεφάσισε πως πρέπει να νυμφευθώ και τουτέστην εφρόντισε να μου παρουσιάσει στην οικίαν μου μια σειρά από υποψήφιες συμβίες μου.

Το κακό με τη μητέρα είναι πως έχει Αλτσχάϊμερ και μάλιστα σε τόσο προχωρημένο στάδιο που σκεφτόμαστε να ονομάσουμε τη νέα αυτή μορφή του με το όνομά της. Η ασθένεια Dolcetta Pulcheria Mediocris von Deuzensondernallesgehenzumteufelheutemeineliebeeineprezelohnesalzbitteundstickdeinfingervorsichtiginmeinermusibitte.

Τα σχετικά έγγραφα μάλιστα για τη μετονομασία έχουν κατατεθεί στο γραφείο του δρος. Φλάντζα και περιμένουμε απάντηση. Αν και φαντάζομαι οτι το "Πουλχερία" μπορεί να είναι κάπως υπερβολικό για αρρώστια.

Πρώτη στο πυργόσπιτό μου έφτασε η περίφημη για το ταμπεραμέντο της Elizabeta Grandebusto της Πάδουας. Μια πραγματική ευγενής.

Φεύ! Η Ελιζαμπέτα είναι εξίσου ευχάριστη με τη σύφιλη και εξίσου διασκεδαστική με κωλονοσκόπηση από μαμούθ. Για την ομορφιά της δεν έχω να πω τίποτα. Θα προτιμούσα να νυμφευθώ με τη γκραβούρα της Ελονοσίας που έχουμε στο υπόγειο και που ο μπαμπάς την έβγαζε όταν ήθελε να κάτσουμε ήσυχοι για κανα δυό χρόνια.


Η Ελιζαμπέτα. Όμορφη σαν το λίβα που καίει τα σπαρτά
Όπως παρατηρείτε, ακόμα και το φίλμ επανεστάτησε , εξηνέστη και ηρνήθη να αποτυπώσει το πλήρες κάλλος της.
Αυτή ήτο ιδιαιτέρως εύκολο να την ξεφορτωθώ, καθότι υπερβολικά Θεούσα. Απλά τη ρώτησα αν τις Κυριακές κατά τις 8 το πρωί κάνει πρωκτικό και πεοθηλασμό. Προφανώς αυτό πέφτει πάνω στα θρησκευτικά της καθήκοντα, στην εκκλησία της αγίας Περπέτουας της θαυματουργού, οπότε και ηρνήθη ευγενικά, έφαγε μια μπουκιά από τα φοντάν του ΛεΠλέμπ (δεν ξέρω τι έχουν μέσα, αλλά μυρίζουν ύποπτα και τις τελευταίες μέρες εξαφανίστηκαν οι γυρίνοι από το συντριβάνι και δυό παλιά μου σώβρακα).

Η δεύτερη υποψήφια ήταν πιο δύσκολο να ξεκολλήσει εκ της οικίας μου. Επίσης ήταν πιό άσχημη, πιό χονδρή, πιο ελεεινή και γενικότερα ήταν ό,τι θα ήθελα να καταραστώ να πάθουν οι χειρότεροι εχθροί μου. Η φοβερή και τρομερή Dulcinea deLa Kounatonepiastonferton, γόνος παλαιάς ισπανικής οικογενείας που κράταγε λέει η σκούφια της από τον Κορτές. Μεγάλος καθήκης ο ερίτιμος Χερνάνο μεταξύ μας, αλλά του τα έφαγε όλα τα τσεντέσιμα του Μοντεζούμα και έκανε καλή μπάζα, όπερ και τον κατέστησε ευγενή και κύριο.

Θα προτιμούσα να νυμφευθώ με το σαρκίο του Κορτές παρά με την απόγονό του. Φαντάζομαι το ίδιο θα προτιμούσε και κάθε ζωντανό όν, εκτός ίσως από έναν πολύ σεξουαλικά στερημένο και ιδιαιτέρως τυφλό σκατζόχοιρο. Αν η προηγούμενη είχε τη γοητεία της ελονοσίας, ούτη έφερε πάνω της τις χάρες της Μαλαφράντζας, τη φινέτσα ενός υδροκέφαλου δημίου και το σεξ απήλ μιας ιδιαζόντως περίτεχνης τρύπας αποπάτου. Επίσης, αν και ευγενής, θα το πω και μη με πείτε υπερβολικό.

Η Δολτσέττα. Γλυκύτερη και από προϊόντα αφόδευσης συφιλιδικού ρινόκερου

Έχει και ένα μικρό πρόβλημα τριχοφυϊας. Ε τι να κάνει και ένας ευγενής;... Το κακό είναι όμως πως ούτη δεν ξεκόλλαγε με τίποτα. Δοκίμασα όλους τους τροπους για να την αποφύγω. Όλο το αντι-σαβουαρ βίβρ μου. Μέχρι που επέρδην εις τον καφέ της. Εις μάτην. Η παλιο-Μεσσαλίνα ήτο σε οίστρο και ήθελε παιχνιδάκια. Με είχε στριμώξει σε μια γωνιά και προσπαθούσε να επετάξη έξω το όργανόν μου όταν..

Ο καλός μου, ο χρυσός μου, ο αγαπημένος μου ΛεΠλέμπ μπήκε στο δωμάτιο.

Επρόκειται για έρωτα κεραυνοβόλον.

Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στον αχυρώνα και μετράνε τις τρίχες στο στήθος τους.

Με την ευκή μου.

Θα τους προικίσω.

Έχω ένα παλιό ξυράφι για τα αυτιά του Δούξ κάπου πεταμένο..

Όσο για τη μαμά, θα παραγγείλω από τον δρα. Φλάντζα κανα ηρεμιστικό για φάλαινες..

Αααχ Σωσώκα μου.. είσαι το λιμανάκι μου. Το βράδυ θα φέρω το τρικάταρτο στο μουράγιο σου..







Tuesday, June 19, 2007

Αφιέρωση

Στη Σωσώκα μου που ηγαπώ πλέον της ζωής του Λεπλέμπ, και στην Τινκ..







Μπορεί να είναι λίγο υπερβολικά μονδέρνο δια τα γούστα μου, αλλά ταιριάζει στας περιστάσεις..

Monday, June 18, 2007

Δεν ηντέχω πλέον



Έχω απηυδήσει με τον ετερόκλητο συρφετό ηλιθίων που με περιστοιχίζουν. Είμαι απογοητευμένος, συντετριμμένος θα έλεγα, ψυχικά τε και σωματικά. Δεν είναι δυνατόν, n'est ce pas possible!
Από τη μία έχεις το ΛεΠλέμπ, που προσπαθεί μήνες τώρα να μάθει να μαγειρεύει ένα αυγό βραστό και αποτυγχάνει οικτρά. Αυτός ο άνθρωπος είναι πιο ανίκανος και από αμοιβάδα σε κώμα. Το ταλέντο του στη μαγειρική θα μπορούσε μόνο να συγκριθεί με αυτό ενός τυφλού και υδροκέφαλου χιμπατζή που έχει πάρει τριάκοντα και τέσσερα χαπάκια ψυχοτρόπου ουσίας. Προχτές μάλιστα είμαι σίγουρος πως τα φιλέ μινιόν με σάλτσα ολλανταίζ ήταν μπουτάκια από κάποιο τρωκτικό περιχυμένα με κάτι που δε μπορούσε παρά να είναι εποξική κόλλα.
Επίσης η αποφορά που αναδίδει είναι κάτι το τρομακτικόν. Τα πανταλόνια του θα έπρεπε να είχαν απαγορευτεί από τη συνθήκη της Γενεύης. Η μυρωδιά της πολυκαιρισμένης σαρδέλας περίτεχνα πλέκεται με το μεστό άρωμα της ζυμωμένης βαρβατίλας, έχοντας ξεκάθαρο σώμα από σκόρδα-κρεμμύδια, καρδιά από απόβλητα βυρσοδεψείου και επίγευση από υποπροϊόντα λαχαναγοράς. Απορώ γιατί η μητέρα του, αυτή η γοητευτικότατη χιμπατζίνα δεν τον επέταξε σε κάποιο απόμακρο βάραθρο στις στύγιες ακτές της Νορμανδίας όπου και ο άσπλαχνος Θεός αποφάσισε να τον ρίξει, ίσως για να τιμωρήσει έτσι τους Γάλλους για τα βατραχοπόδαρα,τα φιλέτα σενιάν και τον Σάρλ Αζναβούρ.
Από την άλλη έχωμε την μανούλα την οποία υπεραγαπώ μεν, αλλά ούτη η κατάστασις με το Αλτσχάϊμερ παραπάει. Ξέρετε τι είναι να έχεις στην οικίαν σου μια μισότρελλη γριά, που τη μία νομίζει πως είναι μια μικρή μπανάνα και όταν ωριμάσει θα πέσει, την άλλη πιστεύει ακράδαντα πως είναι μια τεράστια έκταση με κόκκινα μπρόκολα κάπου στην Αλσατία, την άλλη έχει την εντύπωση πως είναι η κόρη του Τζένγκις Χαν και θέλει να εκδικηθεί αιματηρά τον Κώστα Τσάκωνα που της κατούρησε στο πηγάδι που φύλαγε το γλυκό κουταλιού με γεύση συκωτάκια πουλιών. Πριν λίγο πέρασε έξω από το δωμάτιό μου ντυμένη με παραδοσιακή ινδιάνικη στολή, φτερά, πούπουλα, δερμάτινο φουστανάκι μίνι, τόμαχωκ στο χέρι,ένα ζευγάρι γκέμια (το άλογο προφανώς το ξέχασε) και ένα σταυρό. Όταν τη ρώτησα τι είναι αυτή το φορά, μου απάντησε πως είναι ο Απόστολος Παύλος και πάει στους Πυγμαίους να κυρήξει τον Κομφουκιανισμό.
Και μετά τη μαμά έχουμε αυτόν τον ακούραστο εραστή, το Δούκα. Αυτός ο άνθρωπος αν και σάψαλο συνεχίζει να έχει τις ερωτικές ορέξεις δεκαπενταετούς χωριατόπαιδου. Και δεν κάνει διακρίσεις. Προσπαθεί να βατέψει οτιδήποτε παρουσιάζει εσοχήν πάνω του. Αναγκάστηκα να φορέσω ζώνη αγνότητας σε όλα τα ζωντανά, να καλύψω τις πρίζες -διοτι είχαμε και ένα ατύχημα προ ετών- , ακόμα ακόμα και να πλένω ο ίδιος επισταμένως τα ποτήρια πρίν πιώ γιατί δεν ξέρω τι έχει κάνει ο Δούξ. Μάλιστα προχτές μου εκμυστηρεύτηκε ένα τρομερό πράγμα : Άμα στουμπώσεις λέει φρέσκο συκώτι σε μπουκάλι και μετά το βατέψεις, έχει την ίδια αίσθηση με τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Εφρικίασα και εκόντεψα να λιποθυμήσω. Με σοβαρό ύφος όμως και μια γκριμάτσα πόνου, ο Δούξ επρόσθεσε "ωραίο είναι αγόρι μου, αρκεί μετά να μην πλησιάσεις κανα σκυλί. Φαίνεται πως έχουν μια δαιμονική όρεξη για συκώτι". Και έφυγε κρατώντας τα αχαμνά του.
Ευτυχώς που στη ζωή μου υπάρχει η Σωσώκα μου. Το αστέρι μου, το φώς μου, ο άγγελός μου. Αυτή η εραστής του ονείρου. Αυτή η ακούραστη γεννήτρια πανηδονιστικής ραστώνης. Μην βλέπετε που είχα πεί κάποια αστειάκια ίνα ευθημήσωμεν. Η Σωσώκα μου είναι ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει ποτέ ένας άνδρας, ίσως και δύο. Για αυτό κοντά τας χείρας σας, ειδικά αν είστε αρσενικά. Αν είστε θηλυκά και έχετε περίεργες ορέξεις, σας αρέσουσι τα ξυνά, και δεν έχετε πρόβλημα με χειροπέδες, μαστίγια, φίμωτρα, λίγο λιωμένο κερί, εξωτικά όργανα βασανισμού καθώς και μερικά πραγματικά εξαιρετικά χρήσιμα εργαλεία δικής μου επινόησης, σχεδιασμού και κατασκευής, μη διστάσετε να μας ομιλείτε γλυκά και με υποννοούμενα. Τινκ εσύ μαζέψου, μόνο σετάκι θα μας πάρεις.
Τελειώνω με μια ωδή στη Σωσώκα μου :
Σωσώκα μου εσύ, αύρα πρωινή
νεράϊδα σ'ονειρεμένο κάμπο
με συσπανσιόν έξτρα πισινή
άσε με στο σπίτι σου να' μπω

Σωσώκα μου εσύ, με θές για εραστή;
μικρό και ντελικάτο ξωτικό
let me και θα σ'αρέσει το πρωί
το στριφογυριστό το βιδωτό

Σωσώκα μου εσύ, do you love me?
αιθέρια και σπάνια ομορφιά
come να σου χαϊδέψω το πιπί
με του μαστίγιου τη φούντα την ξανθιά

Σωσώκα μου εσύ, πάμε να φύγουμε μαζί
σε μέρη άγνωστα και εξωτικά
σήκω και φύγε μαζί με το Μαρκί
πάρε και extra long προφυλακτικά

Wednesday, June 13, 2007

Στον πύργο μου ψηλά εκεί

Σήμερον είχαμε μόνο δύο συμβάντα. Το ένα παραλίγο να αποδειχθεί καταστροφικόν, το άλλο ήταν απλά τραγελαφικόν.
Αρχικά, ο ΛεΠλεμπ αποφάσισε να κάνει μπάνιο για πρώτη φορά μετά από τη βάφτισή του. Δυστυχώς, με το που κατέβασε το πανταλόνι του έπεσε βουβωνική πανώλη στο διπλανό χωριό. Ευτυχώς, εμείς γλυτώσαμε λόγω του νοτιοδυτικού ανέμου που εφύσαγε. Δυστυχώς, μία μικρή ευωδιά πήρε η μητέρα και αμέσως άρχισε να σκούζει 'Είμαι μια μικρή μπανάνα και όταν ωριμάσω θα πέσω'. Οι απώλειες στο διπλανό χωριό είναι βαρύτατες, αλλά εγώ χαίρω άκρας υγείας οπότε δεν εχέσθην κιόλας.
Λίγο μετά το ξέσπασμα της πανώλους ο Δούξ αποφάσισε να κορτάρει επιμόνως μεν ανεπιτυχώς δε τη Ρεγγίνα. Η Ρεγγίνα είναι ένα γλυκύτατο πλάσμα, ευγενές, πανέμορφο και καλόβολο. Ο Δούξ την πλησίασε με λέγνο ύφος και ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. Τα απόθεσε μπρος στα λυγερά της πόδια, καθάρισε το λαιμό του και έβγαλε ένα χαρτ'άκι που είχε γράψει ένα ποίημα για αυτήν. Το ποίημα είχε ως εξής:

"Ω Ρεγγίνα, αναπολώ τα βράδυα εκείνα
που ολομόναχος μακριά αγνάντευα
σε στράτες άγνωστες και μακρινές...
ω Ρεγγίνα πάμε να φύγουμε στην Κίνα
με όποιον πούστη θες θα επάλευα-
σκληρά θα έσκουζε ο μπινές.

Ω Ρεγγίνα, δες τη σεξουαλική μου πείνα
μια λέξη μόνο πες μου στοργική
και για σε το φυλλοκάρδι μου θα κάψω!
Ω Ρεγγίνα, Ηράκλης θε να γενώ και Ζήνα
για να σου μπώ εις το βρακί.
Όχι πες μου αν θες να παύσω!

Ω Ρεγγίνα, για σένα μάζεψα δυό κρίνα
να τα απιθώσω πα στα στήθη σου
μπας και μου δώσεις λίγο κώλο!
Ω Ρεγγίνα, ΄όχι΄ μη λες μικρή Ρεγγίνα.
Χαλάρωσαν καθόλου τα ήθη σου;
Κερνάω μπύρες και στο μώλο!

Ω Ρεγγίνα, ένα κοκτέηλ στην πισίνα
κερνώ, μαζί σου για να παίξω,
τα χείλη σου για να γλυκοφιλήσω!
Ω Ρεγγίνα, φόρα μεταξωτή πασμίνα
προτού στεγνά να σε βατέψω.
Είκοσι χρόνια έχω να γαμήσω.

Ω Ρεγγίνα, θυμίζεις μου την Πέγκυ Ζήνα
(δεδιακρίνω όμως νύξεις
ότι οσωνούπω θα μου κάτσεις...)
Ω Ρεγγίνα, αμόλυντη μικρή πιπίνα
έλα το Φίφη μου να τρίψεις
και απ' την ηδονή να κράξεις."

Εφούσκωνε και εφούντωνε ο πορνομαθουσάλας ως υπεραιωνόβιο φαλακρό παγώνι. Είχε συγκινηθεί βλέπετε. Πρέπει να του είχε πάει η πίεση 230. Θερμοσίφων έγινε το σάψαλο. Αφού απήγγειλε το ποίημα (σε άψογη στάση σεξπυρικού ηθοποιού. Τα πόδια ανοιχτά, κορμί λυγισμένο προς τα πίσω και τα χέρια απλωμένα. Βασικά πολύ κακό body language αυτό. Είναι σαν να θέλει να πει "παρακαλώ, έχετε την ευγενή καλοσύνη να με κλωτσήσετε στους όρχεις;"), κοίταξε με προσμονή και λαγνεία τη Ρεγγίνα στα μάτια.
Πέρασαν μερικά ήσυχα δευτερόλεπτα.
Κοιτάχτηκαν με ένταση.
Ο Δούξ περίμενε με αγωνία. Ήξερε ότι η μεγάλη του στιγμή πλησίαζε. Ήξερε ότι όπου να ναι θα άκουγε μια απάντηση. Η Ρεγγίνα τον κοίταξε βαθιά. Πολύ βαθιά. Ο Δούξ κράταγε την αναπνοή του και σφιγγόταν. Μάλιστα είμαι σχεδό΄ν σίγουρο ότι αερίστηκε ελαφρώς -ξέρετε θα άφησε καμιά από αυτές τις παραπονιάρικες γεροντοκλανιές-.
Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Τελικά, η Ρεγγίνα ανασήκωσε το κεφάλι της και του έδωσε την απάντησή της.
"Μπεεεεεεε".

ΥΓ: Σωσώκα μου σε ηγαπώ. Δε θα σε αφήσω κανέναν και καμία να σε πάρει από εμέ. Θα σου κάνω δώρο όσα κωλιέ και λοιπά βοηθήματα επιθυμεί η ψυχούλα σου.
Σε θέλω πολύ, δεν βαστιέμαι,
Μαρκί

Saturday, June 9, 2007

Πως να αποδράσετε ως αίλουρος

Κύριοι και κόπροτες,
Έκτακτα γεγονότα αναγκάζουσι εμέ να παρακάμψω τα προγραμματισθέντα πόστς και να δημοσιεύσω κάτι που είχα στο μυαλό μου για ηργότερα.
Βλέπετε η μνηστή μου με πρόλαβε όσον αφορά τα ραντεβού και συνέγραψε εκείνη πρώτη για αυτά. Υποψιάζομαι πως κατάφερε να δωροδοκήσει τον ΛεΠλέμπ για να της ανοίξει το ντουλάπι με τα μυστικά μου κείμενα. Θα τον διαρρήξω τον καριόλην. Θα τον υποβάλλω στο βασανιστήριο ν.46 (Εξαιρετικά δημοφιλές και αποτελεσματικό. Περιλαμβάνει ένα πυρωμένο κλύσμα, δύο αιγύπτιους νάπτες, ένα νάνο, δύο κοτόπουλα και ένα ατμοσίδερο). Θα βλαστημήσει τη μέρα που οι γονείς του κατέβηκαν από τα δέντρα. Θα δει ο παλιομπινές. Ορίστε. Εσυγχίσθην και ξέχασα την καλή μου ανατροφή. Αλλά θα του δείξω εγώ. Οψόμεθα εις Φιλιππους κύριε ΛεΠλέμπ.

Λοιπόν νέοι μου, ωραία πείτε ότι βγαίνετε ραντεβού ή ότι έχετε κάμει και σχέσην.Αλλά φευ! Ξάφνου εξενερώνετε και αποφασίζετε ότι η τρίλεπτη σχέση σας έχει παρακρατήσει, ότι σας σπάει τους όρχεις και ότι πρέπει να την κάνετε με έξυπνο αλλά αποτελεσματικό και γρήγορο τρόπο. Ιδού πως πρέπει να συμπεριφερθείτε ώστε και να παραμείνετε κύριοι και να γλυτώσετε από την γκιόσσαν :

Α. Στο πρώτο ραντεβού
Βγήκατε μαζί της αρχικά εντυπωσιασμένοι. Αλλά πρίν τελειώσετε το πρώτο κοκτέϊλ ή πρίν ακόμα φάτε το πρώτο πιάτο, έχετε γουρλώσει τα μάτια από μέσα σας, κοντεύετε να ξεράσετε μπιγκόνιας, και σκέφτεστε τον γέλωτα που θα ρίπτετε με τους φίλους σας μισή ώρα αργότερα πίνοντας βαρελίσιας μπύρας εις χαμετυπείον της πλεμπογειτονιάς σας. Ναι αλλά πως τελειώνει γρήγορα ένα υπερβολικά ξενέρωτο ραντεβού ; Σας έχω άτιμα. Ελάτε στο Μαρκί και δε θα χάσετε :

α. Γίνεστε ξαφνικά πολύ παρατηρητικός. "Χμ σα να έχεις λίγη κυτταρίτιδα". "Η μύτη σου είναι λίγο στραβή αλλά έλα μωρέ δεν πειράζει". "Το σαγώνι σου μου θυμίζει τον Γκμοχ. Γαμώ τους προπονητές όμως". "Βλέπω από φρυδάκι καλά πάμε. Καμιά συγγένεια με τον Καραμανλή;"

β. Γίνεστε ξαφνικά αλαζών και νεοπλουτικά εγωιστής. "Ξέρεις, στο Γκστάαντ πηγαίνω κάθε χρόνο για σκί. Αλλά εντάξει καταλαβαίνω ότι μάλλον μόνο σε φωτογραφίες το έχεις δεί. Το φόρεμά σου δεν κάνει παραπάνω από 100 ευρώ, για Ζάρα το κόβω, οπότε που να βρεις λεφτά για Γκστάαντ". "Καμιά 700ρου μισθουλάκο παίρνεις στη δουλίτσα σου ε; Πω πω πως ζείς με τόσα λίγα; τόσα δίνω μόνο για εφημερίδες και περιοδικά". "Έχεις ξανάρθει εδώ; αλλά τι λέω.. χαχα.. αυτά είναι μαγαζιά για καλό κόσμο"

γ. Τρώτε σαν Νεάντερταλ. Με τα χέρια. Ακόμα και αν βρίσκεστε στο Βυζαντινό. Τρώτε πλαταγιάζοντας τη γλώσσα σας, ρίχνοντας σάλτσα παντού, και μιλάτε με λέξεις που έχουν πολλά "φ" και "σ" ώστε να την περιλούετε συνέχεια με ψίχουλα και κομματάκια μαρούλι.
δ. Θαυμάζετε υπέρμετρα ό,τι θηλυκό περνάει δίπλα σας. Αττάκες όπως "πωπω κοίτα ρε έναν κώλο που έχει η ξανθιά. Όχι σαν το δικό σου. Είναι λίγο πεσμένος, παραδέξου το" ή "Αυτά είναι βυζιά. Όχι πλακάκια φιλεράμ τζόνσον" (δείχνοντας ταύτόχρονα το στήθος της)

ε. Πιείτε τα οπίσθιά σας ώστε να γίνετε εμφανώς τίρλα. Ρευτείτε δυνατά προς το μέρος της για να δηλώσετε την ευχαρίστησή σας και -κίνηση μάτ- αφού της πείτε να σας τραβήξει το μικρό δάχτυλο, κλάστε δυνατά τινάζοντας το πόδι σας. Για να την αποτελειώσετε μπορείτε να κάνετε και μια μικρή αλλά αποδοτική ανασκαφή στη μύτη ή στα αυτιά σας και να της δείξετε με ενθουσιασμό το αρχαιολογικό εύρημα πάνω στο νυχάκι.

στ. Η χαριστική βολή είναι απλή : "Πλήρωσε εσύ, γιατί εγώ δεν έφερα λεφτά"

ΠΡΟΣΟΧΗ : Αν τα ανεχτεί όλα αυτά και δεν φύγει τρέχοντας και τσιρίζοντας
α. είναι τραγικό μπάζο και έχει να δει χαρά εις τα σκέλη της από τότε που ο Άιφελ ήταν στα σχέδια.
ή
β. Είναι η γυναίκα της ζωής σας, παντρευτείτε την.

Β. Στη σχέση :

α. Ξεχάστε το νερό, το ξύρισμα. Η ευωδία της επί εβδομάδα άπλυτης μασχάλης, η θέα ενός εσώβρακου με ίχνη της πέψης των φασίολων απο προχτές, και το στόμα που μυρίζει χειρότερα από το πτώμα κολιού που έμεινε στον ήλιο 40 μέρες, είναι αρκετά για να την κάνουν να αρχίσει να σας σιχαίνεται.

β. Σεξ : Κόφτε το. Ή γίνετε τραγικά σύντομος και διαδικαστικός. 2 λεπτά μαζί με τσιγάρο. Στην αττάκα της "τι μόνο αυτό; εγώ να μην έρθω σε οργασμό;" , απαντήστε μεγαλόπρεπα "μη τα θες και όλα δικά σου, έχει και αγώνα σε λίγο". Φωνές, κραυγές ικανοποίησης και συγχαρητήρια απαγορεύονται. Αναγκάστε την να σας κάνει φελάτιο ενώ έχετε να κάνετε μπάνιο ενάμιση μήνα. Αν δε λιποθυμήσει, βάλτε και ταμπάσκο. Κίνηση μάτ : Εκσπερματώστε πάνω στις πανάκριβες κουρτίνες της. Μετά, σκουπιστείτε με το σεμεδάκι που είχε κεντήσει η προγιαγιά της

γ. Στο σπίτι : Πετάτε τα ρούχα σας (ειδικά τα άπλυτα) όπου βρείτε. Ακόμα χειρότερα, φορέστε μάλλινες κάλτσες Ιούλιο, φορέστε αρβύλες ή γαλότσες και μην τις βγάλετε για μια εβδομάδα. Μετά αφαιρέστε τις κάλτσες, και πετάχτε τις εντελώς τυχαία στο συρτάρι που φυλάει τα εσώρουχά της. Ή ακόμα καλύτερα, στο ψυγείο της. Μετά, γκρινιάξτε της που έχει το σπίτι μπουρδέλο.

δ. Ικανοποιείτε την φυσική σας ανάγκη με ανοιχτή πόρτα και ποτέ μα ποτέ μην τραβάτε καζανάκι

ε. Κοιτάζετε συνεχώς όποια γυναίκα περνάει δίπλα σας, μένει κοντά σας, ή εμφανίζεται στην τηλεόραση. Μετά γυρνάτε προς το μέρος της, κάνετε γκριμάτσα αηδίας και ρωτάτε με απορία "Μα καλά, σε ένα κόσμο τίγκα στις μουνάρες, εγώ εσένα βρήκα; πως κατάντησες έτσι;Πατζόλα, ε πατζόλα. Φτού σου μωρή αγελάδα!"

στ. Συγκρίνετέ την συνέχεια και ατυχώς με όλες τις πρώην σας, και ειδικά τη μάνα σας όσον αφορά την νοικοκυροσύνη και το μαγείρεμα. "Σκατά στα μούτρα σου μωρή τρώγλη, ούτε έναν καφέ δε μπορείς να φτιάξεις. Σιχτίρια! Πάω στη μάνα μου που τουλάχιστον το σκέτο αχτύπητο φραπέ τον πετυχαίνει". "Καλά, μαλακία που χώρισα με την Ελένη. Έφτιαχνε απίστευτο παστίτσιο και εκανε και κάτι πίπες, που κάναν τσιγάρο και όλοι οι γειτόνοι. Όχι σαν και εσένα που δε φτιάχνεις ούτε αυγό βραστό και απο πίπες ξέρεις μόνο τις ξύλινες"

ζ. "Τι; θες να βγούμε; δε μπορώ, θα βγώ με τους φίλους μου". Το συγκεκριμένο σύνθημα να επαναλαμβάνεται κάθε βράδυ, ειδικά σουκού. Γυρνάτε πάντα στις 7 το πρωί, λιάρδα, και με το σώβρακο φορεμένο έξω απο το παντελόνι. Ξυπνήστε την με καντήλια και βάλτε την να φτιάξει καφέ. Αν διαμαρτυρηθεί, ρίχτε της μια καλή και μια ανάποδη (κατά προτίμηση με δαχτυλίδι στο χέρι) και μετά φύγετε διαμαρτυρόμενος και κράζοντας "Μου έχεις φάει τον καλύτερό μου μήνα, πάω στη μάνα μου να κοιμηθώ. Μαλακισμένη!".

Προσοχή : Αυτά πιάνουν στο 99% του θηλυκού πληθυσμού, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, μόρφωσης, φυλής, και περιεκτικότητας σε αλκοόλ. ΑΝ, αν όμως λέω δεν πιάσουν έχετε δύο κλασσικές και αθάνατες λύσεις που θα τις στείλουν αδιάβαστες δια βρούβας εις τον πλησιέστερον λόφον :

α. Η λύση "θέλω να γίνω μάνα"
Φροντίστε να λείπει. Νοικιάστε ένα νυφικό. Φωνάξτε σπίτι τον κολλητό σας. Φορέστε το νυφικό. Βάλτε τον να γδυθεί. Βάλτε τον να κάτσει στον καναπέ. Όταν ακούσετε τα κλειδιά στην πόρτα, σηκώστε γρήγορα το νυφικό και στήστε τα οπίσθιά σας προς το μέρος του πέους του κολλητού σας. Όταν μπεί μέσα προσποιηθείτε έκπληξη και ντροπή. Μετά σκύφτε το κεφάλι και πείτε με τρεμάμενη φωνή : "Μωρό δεν είναι αυτό που νομίζεις!. Θέλω να γίνω μάνα. Θα παντρευτώ τον Αναξίμανδρο στο Άμστερνταμ". Αφού αυτή λιποθυμήσει, ΄ντύνεστε κανονικά, σκάτε εις τρανταχτό γέλωτα και πηγαίνετε να βρείτε τους υπόλοιπους για μπύρες. Αφήστε και σημείωμα "το νυφικό κράτα το, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να απαλύνω τον πόνο σου. Ελπίζω να βρείς ένα καλό παιδί. Με αγάπη ΟυρΣούλα"

β. Το κλασσικό, το ανυπέρβλητο, το επικό, το στάνταρ, το τελευταίο αποκούμπι.
"Μωρό μου πάω για τσιγάρα, θες κάτι;"
Εδώ δε χρειάζεται ανάλυση, σας το έχει πεί και ο πατέρας σας.

Καλές αποδράσεις σαϊνια μου.
Αφήστε τις να σχεδιάζουν γάμους, εκδηλώσεις, τελετές, να ψάχνουν προσκλητήρια και πάγκους από τικ για την κουζίνα.
Εσείς είστε ελεύθεροι και ίσως ωραίοι.
Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι εσείς θα πετάξετε το κουτάλι; ΟΧΙ! Θα πάρετε και δεύτερο!
Ο μάστερ είναι μαζί σας και δε θα σας προδώσει ποτέ!
Πάω να σοδομίσω το ΛεΠλέμπ με την τσιμπίδα του τζακιού τώρα.
Aufwiederlesen
Der Marquis

Friday, June 8, 2007

Το σεξ και οι ευγενείς

Αγαπητή πλέμπα,
Εδώ και χρόνια παρατηρώ τις σιχαμερές ερωτικές σας συνήθειες. Από το ερωτικό κάλεσμα αρσενικών και θηλυκών μέχρι την μεθοργάσμια συμπεριφορά. Ένα έχω να πω : Είστε άθλιοι, αμόρφωτοι, άπλυτοι και απολίτιστοι κάφροι που δεν ηξεύρουν πως να φερθώσει οι άρρενες στα θηλυκά και τα θηλυκά στους άρρενες.
Δι αυτόν και απεφάσισον να σας μάθω μερικά πράγματα ίνα γίνετε α.πλέον αποτελεσματικοί β.πλέον ερωτικοί και ασυγκράτητοι γ.να πλύνετε και λίγο την ευαισθητη περιοχή σας που΄-είμαι σίγουρος- έχει πιάσει βρύα και λειχήνες από την απλυσιά.
Βασικά πρέπει αρχικά να είστε πολιτικά ορθοί στην προσέγγισή σας. Δε λέω, μπορεί ορισμένες πατσόλες να εντυπωσιάζονται από αττάκες προσέγγισης όπως "μάνα μου τι κωλάρα είναι αυτή", "να σε βάλω κάτω να σου σκίσω τα ράμματα" και "αλόγα μου τα καπούλια σου!" αλλά τα ερωτικά αντικείμενα του πόθου που θα ανταπεξέλθουν σε τέτοια προσέγγιση, είναι στην καλύτερη γ' διαλογής, σα σέσκουλα στις δύο το μεσημέρι στη λαϊκή. Τα αγοράζουν αυτοί που δε μπορούν να αγοράσουν το καλό το πράμα, το έμπειρο, το διακριτικά και ευγενικά ξέκωλο. Την πρόστυχη αριστοκράτισσα που μπορεί μεν να είναι το υλικό των φαντασιώσεων αλλά φοράει στρινγκ τουλάχιστον Λεζαμπί και όχι στριγνκ Μπαρμπα-Μήτσος-3ος πάγκος δεξιά από τα κουνουπίδια.
Δια τούτον αγαπητοί μου πελματολάγνοι εραστές ταπεινών προαστίων και παραγκουπόλεων πάρτε χαρτί και μολύβι και αν ξέρετε να γράφετε, κρατήστε σημειώσεις. Αν δεν ξέρετε να γράφετε, να πάτε ξανά δημοτικό μπας και ξεστραβωθείτε, παλιομόσχοι.
Πρώτον Κατ αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τους στόχους μας. Ο αρχικός σκοπός δεν μας ενδιαφέρει πρός το παρόν. Ο στόχος ως στόχος πρέπει να είναι άξιος ενός κυνηγού σαν εμάς. Τι να το κάνω αν εσύ χτυπήσεις 10 σαύρες, όταν εγώ τσακίσω 2 λέαινες; ε; Είναι η αξία του ηττημένου που δίνει τη δόξα στο νικητή αγαπημένοι μου παλιοχλιμίτζουρες. Κοινώς, μακριά από πλέμπα αν θέλετε να ανέλθετε λίγο ερωτικώς. Μακριά από κακόφημα σκυλάδικα, στυλ "1657 π.Χ", "Κώλαση", "Ξεκωλάδικο" κλπ κλπ. Εκεί κυκλοφορούν πολύ πρόθυμες μεν, κατακάθια δε. Και ξαναλέμε, προτιμάμε να έχουμε μια Τζάγκουαρ παρά πέντε Γιούγκο. Μακριά από ντύσιμο στύλ λαμε φούστα-γραμματόσημο,ξώβυζο διχτυωτό σιθρου,μακιγιάζ λατέρνας (μαζί με τον Αυλωνίτη) και υφάκι "έκανα μόνο 10 πεολειχίες σήμερα, χρειάζομαι άλλες 45 για να πάω για ύπνο".
Δεύτερον Για να πιάσουμε λιοντάρι, για να έχουμε Τζάγκουαρ, για να αρπάξουμε τη γυναίκα τη σωστή, την ερωτιάρα αλλά σίκ, πρέπει να προσέξουμε τον εαυτό μας. Δεν είναι ανάγκη να φοράμε πανάκριβα ρούχα και αλυσίδα καραβόσκοινο στο λαιμό. Απλά πρέπει να είμεθα περιποιημένοι, καθαροί και καλοντυμένοι αλλά σεμνά. Ένα ασπρο πουκάμισο, ένα ωραίο παντελόνι και ένα ζευγάρι απλά μαύρα παπούτσια ήταν, είναι και θα είνα αρκετά εις τον αιώνα τον άπαντα. Επίσης χρήσιμη αποδεικνύεται και η γνωριμία με αποσμητικά, αφρόλουτρα, ξυραφάκια και πάνω από όλα, το νεράκι του θεού. Καμία ψηλομύτα αριστοκράτισσα δεν πρόκειται να σας πλησιάσει αν είστε ντυμένοι σα Ρώσος μουζίκος προ επανάστασης και βρωμάτε σαν το κλουβί με τις μαϊμούδες στο ζωολογικό κήπο του Βερολίνου. Επίσης από αξεσουάρ επιτρέπεται μόνο ζώνη και ωρολόγιον και προς Θεού ΠΟΤΕ χρυσό. Δεν είμαστε ο Παρασκευάς που πάει να πουλήσει καρπούζα στην Αμαλιάδα.Τό σύνθημά μας είναι απλότης-καθαριότης-σοβαρότης.
Τρίτον Το υφάκι σας. Ξεχάστε γκριμάτσες τύπου "Είμαι ο Τζέϊμς Μπόντ και μόλις καθάρισα 7 τρομοκράτες, είσαι για καμιά πίπα;", "Έχω πηδήξει τη μισή Ευρωπαϊκή ένωση, εσύ μάλλον είσαι η αρχή για το δεύτερο μισό", "Έχω μια κρεατόβεργα σα σωλήνα του Πετζετάκη, είσαι να σου αλλάξω τα υδραυλικά;". Ξεχάστε αττάκες εντυπωσιασμού που έχουν ειπωθεί και αντικρουστεί εκατομμύρια φορές στο παρελθόν. Ειδικά αυτή η τραγική με το ζαχαροπλάστη, έλεος. Δηλαδή πόσες πόρτες πρέπει να φάτε για να καταλάβετε ότι η μόνη απάντηση στο "παπαπα ζαχαροπλάστης ήταν ο μπαμπάς σου" είναι "όχι, αλλά μάλλον ήταν ο δικός σου και έβγαλε και μεγάλο χαλβά";.
Ξανά το σύνθημά μας εδώ είναι απλότης-πνεύμα-σοβαρότης. Θα σας εκτιμήσουσι περισσότερο αν κάνετε κουβέντα πρώτα περί ανέμων και υδάτων, με ελαφρο χιουμοράκι και ήρεμες αττάκες, και ακόμα περισσότερο αν δεν ξένετε τα παπάρια και τη μύτη σας σα χιμπατζής στο Αττικο Πάρκο.
Τέταρτον Ωραία, την πείσατε να σας κάτσει. Αν είστε τόσο γύφτος που δεν έχετε καν δικό σας σπίτι, με ένα δυό αρωματικά κεριά, μερικά μπουκάλια ποτό/ένα καλό κόκκινο κρασί και μια αξιοπρεπή συλλογή απο mp3, πηγαίντε σε ξενοδοχείο αλλά εγώ θα σας κόψω την καλημέρα. Δεν θα επεθύμουν ποτέ όπως με δώ σε download με τίτλο Greek-couple-hotel-sex.avi, άρα παραμένω μακριά από αυτά τα κέντρα της απωλείας, που έτσι και αλλιώς ξενερώνεις ασύστολα ακούγωντας τον δίπλα να μουγκρίζει και την απο πάνω να τσιροκοπάει σαν να της καρφώνουν πυρωμένες τσιμπίδες στη μασχάλη. Έχουμε το σπίτι καθαρό και διακριτικώς αρωματισμένο. Για τις κυρίες της καλής κοινωνίας, είναι τελείως αντιερωτικόν ένα σπίτι που μοιάζει με τα Άνω Λιόσια και ειδικά με τη χωματερή τους.Επίσης είναι αγένεια να σερβίρουμε το ποτό με σουβέρ ένα χρησιμοποιημένο σώβρακο του πάππου μας ο οποίος είχε ακράτεια. Καθαριότης. Ατμόσφαιρα. Ερωτική όχι μπουρδέλου. Πρέπει να την προδιαθέσουμε θετικά, να της ανεβάσουμε τη λίμπιντο και όχι να την κάνουμε να θέλει απεγνωσμένα να μασήσει το χέρι της από τον αγκώνα και να πηδήξει από το μπαλκόνι στον ακάλυπτο.
Αγαπητοί μου φίλοι, θα επεθύμουν όπως γράψω περισσότερα, αλλά δυστυχώς έχω μερικά ζητήματα που χρήζουν της άμεσης προσοχής μου :
α. Η μανούλα νομίζει πως είναι κοπάδι με καμηλοπαρδάλεις που τις κυνηγούν 7 πολύ πεινασμένες τίγρεις
β. Ο ΛεΠλέμπ προσπαθεί να μαγειρέψει χοιρινό, αλλά δυστυχώς το γουρούνι ανθίσταται σθεναρά
γ. Ο Δούξ προσπαθεί ματαίως να κάνει σεξ με την κουπαστή της σκάλας
δ. Η Σουσού έρχεται στην άμαξά της και από ότι βλέπω φοράει καπαρντίνα αλλά από μέσα είναι σαν την Εύα τη μέρα που δάγκωσε το μήλο.
Πάω να κάνω μπάνιο, να ξυριστώ, να βάλω να παίζει κανας Σοπέν, να μαζέψω τη ζούγκλα, να δέσω τον ΛεΠλέμπ στον τροχό και να κλείσω τον Δούξ στην αποθήκη μπας και πηδήξει μια παλιά ξυλόσομπα που έχουμε εκεί και με αφήσει ήσυχο να θωπεύσω τας μαλακάς παρειάς της Σουσούκας μου.
Ein Moment bitte meine Liebe, ICH KOMME ICH KOMME!
Mujahedin, κράτησες σημειώσεις μαθητά μου; θα εξεταστείς. Και αν δε γράψεις καλά, θα σου κάνω μασάζ στα @@ με μια γυαλιστερή βαριοπούλα.

Wednesday, May 30, 2007

Η μονομαχία

'Ενας Μαρκί ποτέ δεν ανέχεται προκλήσεις, ειδικά αυτάς που έχουσι ως στόχον τη γυνή την οποία και εφυστικώνει συχνότερα από τας ετέρας και εταίρας.
Αναγνωρίζω την ευγένεια της ψυχής και το ρομαντικόν του πνεύματος του Άμμου, αλλά δυστυχώς η πολύχρονη εμπειρία μου στας μονομαχίας ήτο προφανής. Ο δύσμοιρος νέος υπέκυψε εις την τεχνική, τη χάρη και το ψάρι μου. Ούτος εζήτησε τη μονομαχία με ψαρικά. Απλά το δικό μου ήτο, είναι και θα είναι μεγαλύτερο, σκληρότερο, αποτελεσματικότερο.

Ο ΛεΠλέμπ βιντεοσκόπησε τη μονομαχία μου με τον Άμμο, ίνα μην έχομεν προβλήματα με την αστυνομίαν και τας κληρονόμους.
Έχω να παρατηρήσω απλώς πως η τεχνική του ήτο ολίγο ανεπαρκής δια μονομαχία. Το ίδιο και τα όπλα του.
Στο βίντεο που ακολουθεί, αριστερά εγώ και δεξιά ο ατυχής νέος. Η πλήρης μονομαχία.






Ήταν γενναίος αντίπαλος, αλλά τον έφαγα λάχανον εις 17 δευτερόλεπτα. Ούτε δυό τζούρες τσιγάρο.
Φεύ!
Για να μαθαίνουν οι υποψήφιοι μνηστήρες τι τους περιμένει.
Σουσού, σας ηγαπώ. Θα σας εφυστικώσω πανηγυρικώς και μετά παιάνων.

Monday, May 28, 2007

Κακή μέρα σήμερα..

Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε δύσκολα, συνέχισε πιο δύσκολα και αν συνεχίσομεν τοιουτοτρόπως θα έχουμε μεγάλα προβλήματα μέχρι την εσπέρα.
Κατ'αρχήν, βρέχει καταρρακτωδώς. Ούτο δεν είναι πρόβλημα εξ'ορισμού. Απλώς, τις πολύ βροχερές ημέρες, το Αλτσχάϊμερ της μητέρας παίρνει την κατιούσα και η βαριόμοιρη γυνή χάνει όχι μόνο τον προσανατολισμό της και την πάπια της, αλλά όπως θα έλεγε και τις εντελώς πληβείος, "τα ωά και τους κάλαθους". Σήμερα, πιο συγκεκριμένα, η μήτερ εζητά επιμόνως από το πρωί να την ποτίσωμεν, καθότι είναι παντελώς βεβαία πως είναι μια απέραντη έκταση (γύρω στα 10 εκτάρια) καλλιεργημένου μπρόκολου, κάπου στην Αλσατία. Ο ΛεΠλέμπ ακούων τας κραγάς της έσπευσε να την περιλούσει ύδωρ μετά του ποτιστηρίου. Οποία κατάπτωσις. Ευτυχώς που δεν ενόμισε ότι επρόκειτο περί αμπέλου, όπως προ δύο εβδομάδων, ζητώντας κλάδεμα, οπότε και τρέμω εις την σκέψην του τι θα μπορούσε να της έχει κάνει ο απόγονος αυτός των χιμπατζήδων. (Αν ο κύριος Δαρβίνος εγνώριζε τους γονείς του ΛεΠλέμπ είμαι σίγουρος πως θα προσέθετε άλλο ένα -θριαμβευτικό- κεφάλαιο εις την "Εξέλιξη των ειδών". )
Και δυστυχώς δεν ήταν μόνο η μητέρα το πρόβλημα. Ο Δούξ έχει κέφια. Ή μάλλον όχι. Δεν έχει κέφια. Βρίσκεται σε οίστρο. Ως ξαναμμένο ροτβάϊλερ μουγκρίζει και σιελορροεί ολημερίς. Προ ολίγου τον συνέλαβα να βατεύει ένα φίκο μπέντζαμιν που έχωμεν στην εσωτερική σκάλα. Ο φίκος, ακλόνητος. Ο Δούξ, εστάλαζε ιδρώτα και έτρεμε σύγκορμος. Απεκαλούσε μάλιστα τον φίκο με γελοιωδέστατα υποκοριστικά όπως "μανίτσα μου", "εγώ θα σε κάνω βασίλισσα Κούλα" (Φίκος, φικούλα, Κούλα; Αδυνατώ να κατανοήσω..) και λοιπά. Του εφώναξα να σταματήσει αλλά προφανώς οι μπαταρίες από το ακουστικό δεν ήταν και εις τα καλύτερά τους οπότε και απεφάσισα να μην ασχοληθώ περαιτέρω.
Έχει μεγάλη χάρη όλο αυτό το κλουβί με τις τρελλές που επέρασα καλά τις προάλλες εις το Ρετιρέ της Σουσούς, στο αριστοκρατικό Κολωνάκιον. Ήτο μια βραδιά καυτή, γεμάτη πάθος, πόθο και μερικά πολύ εξεζητημένα βοηθήματα ερωτικής φύσεως. Από ό,τι είδα, η φιλτάτη και ερασμία μαντάμ έχει κάνει μια λίαν ποιητική απόδοση της βραδιάς εις το ιστολόγιόν της. Εγώ όμως ως ρεαλιστής, οφείλω να καταγράψω τα πραγματικά συμβάντα, ούτως ώστε να μανθάνουν οι νέοι, και δει οι μαθητές μου (Εσύ τέκνον τρομοκράτη. Μη μιλάς με το διπλανό σου, θα ραπισθείς. Ή ακόμα χειρότερα, θα σε βάλω να κάνεις μπουγάδα τα εσώρουχα του ΛεΠλέμπ. -σημειωτέον, έχει να πλύνει το εσώβρακόν του από την ημέρα που, 4 χρονών, γλύστρισε και έπεσε στη στέρνα-).
Πρώτον και σημαντικότερον, να διαψεύσω τον ισχυρισμό περί σούπας φασίολων. Φαίνεται η αγαπητή μαντάμ εχρήζετο λέξεως δια ομοιοκαταληξίαν και επειδή το "Μπρικ, χαβιάρι, σολωμός και μια Ντομ Περινιόν του '28 -εξαιρετική χρονιά-" δεν έκανε ρίμαν με το "τσόλια" απεφάσισε να συμβιβαστεί με το "φασόλια". (Δεν εσκέφτηκε τουλάχιστον μια γκοργκοντζόλα, έναν Άστορ Πιατζόλα, κάτι τις πλέον αριστοκρατικόν βρε φράτρες..).
Επιπλέον, μπορεί να είμαι τύπος αθλητικός, σπόρτσμαν δεινός εις τα κλάμπς του Τσέρματ και του Γκστάαντ, αλλά όχι και να ανναριχώμαι εκ πλεξούδας. Προτίμησον την ελαφρώς πεζή αλλά παντελώς ασφαλή λύση του ανελκυστήρος. Η Μαντάμ με επερίμενε εις την βεράντα της, λουσμένη με σεληνόφως, το οποίο και επέδιδε εις το αλαβάστιρνο δέρμα της μια αιθέρια λάμψη. Μετά οι οφθαλμοί μου έπεσον εις την βυζοχαράδραν και οι ρομαντισμοί επήγαν περίπατο, κάπου προς Θησείο πλευρά. Ε ναι λοιπόν το σκισα το νεγκλιζέ ο ασυγκράτητος. Ήμην ορμητικός ως χείμαρρος και θυελλώδης σαν την Α.Ε.Λ οταν πήρε το κύπελλο. Ευτυχώς εσυγκρατήθην την τελευταία στιγμή για να μη χλιμιντρίσω. Δυστυχώς οι πρώτες ερωτικές περιπτύξεις διεκόπτησαν καθότι κοπρίτης τις, ανήκων σε γνωστό μόδιστρο-μπλούγκρω της περιοχής είχε έρθει και μουγκάνιζε ως βούς πλησίον του Βουκεφάλα, του πιστού Ντεσεβώ μου, παρκαρισμένου έξωθεν ΝταΚάπο. Εγώ έγινα ΝταΚάφρο, εσαλτάρισα που λέτε και σεις οι πλέμπες, βουτηξα τον κοπρίτη από τη ρόζ κορδέλα του και τον εκσφενδόνισα προς την γενικότερη κατεύθυνση του Μπουρναζίου. Εύχομαι να έφτασε εκεί και να τον περιέλαβε το γνωστό σκυλολόϊ της μαγκιάς και να του έκανε τον κώλον κερμάτινο πεντακοσάευρώ -αν και αμφιβάλλω αν τον εχάλασε κιόλας- . Έγινα ελαφρώς θέαμα στο ΝταΚάπο βέβαια, μια και εις την βιασύνην μου ελησμόνησα να ενδυθώ, οπότε και εβγήκα κραδαίνοντας κάτι που έμοιαζε με σιδηρολοστό - αλλά μετά από προσεκτική εξέταση κάποιος μπορούσε άνετα να ηννοήσει ότι επρόκειτο περί κρεατολοστού και μάλιστα βρίθοντος κατσαρών τριχών-.
Ανέβηκα γοργά 5-5 τας κλίμακας μέχρι το ρετιρέ, ώσπου εσκόνταψα σε έναν εντελώς αξιοθαύμαστον κώλον ο οποίος εις το μισοσκόταδο έλεγες ίπταται. Κοντινότερη ματιά απεκάλυψε τα κάλλη της Ρουφλάνας, η οποία ήτο παραφουσκωμένη και γυαλιστερή γυαλιστερή (Φαίνεται πως η Μαντάμ την είχε αλείψει βαζελίνη για να μη τη φάει ο σκώρος). Ευχαριστώντας τη Μαντάμ για την προνοητικότητά της, εσήκωσα την πολύ διακριτική φούστα-γραμματόσημο της Ρουφλάνας και την εφυστίκωσα γοργώς δε, αγρίως και ανηλεώς δε. Η δύσμοιρη δεν πρόλαβε ούτε βοήθεια να πει. Απέμεινε να κοιτά το ταβάνι αποβλακωμένη. Σκέφθηκα να της προσφέρω σιγαρέττον, αλλά η σιλικόνη είναι εύφλεκτος και εφοβήθην για τη σωματική της ακεραιότης.
Να μην τα πολυλογώ ο αριστοκράτης, έφτασα επιτέλους στο δωμάτιο που θα εγένετο η θυσία της παρθένας. Η Μαντάμ ως ζουμερή οδαλίσκη, είχε απλώσει το αγαλμάτινο κορμί της επί μαλακών μαξιλαριών και είχε ανάψει κηρία (Φέροντα μάρκα άγνωστη - "Τα κηρία της κυρίας" και αναδίδοντα λάγνας οσμάς) και αρωματικά στίκς εξ Ινδίας. Έπεσα πάνω της ως η αμαξοστοιχία 503 Αθήνα-Λιανοκλάδι-Σούρμενα-Κάτω Αχαγιά. Είδα τον τρόμο στα μάτια της. Ένοιωσα το τρέμουλο της προσμονής.
Και μετά..
Τίποτα.
Πτώμα η μανδάμ. Σε θέματα κινητικότητας, ακουστικής και ζωώδους ενστίκτου, η μανδάμ υπερνικάται άνετα απο ενενηκονταετή παραπληγική καλόγρια. Την Αιγυπτιακή Σφίγξ να έσφιγγα περισσότερο θα εκινείτο. Τα έδωσα όλα. Ήμουν αέρινος και στιβαρός. Ήμουν ρομαντικός και βάρβαρος. Δοκίμασα ταντρικό, ελληνικό, γαλλικό, και μια παραλλαγή με αλουμινόχαρτο, μπαταρίες και δυό χαρτοπετσέτες. Δοκίμασα τας στάσεις των γιόγκι, τας γλωσσικάς αρμονικάς διαταράξεις των Βαυαρών, τις υπέρτατες πανηδονιστικές θωπεύσεις των Ινδών βραχμάνων. Η κυρία ακούνητος και αμίλητος. Εσκέφθην να της βάλω φωτιά μπας και κουνηθεί. Απογοητεύθην. Μετά από τρίωρη μάχη, ενέδωσα και άναψα μια πίπα με σκαντινάβικ βανίλλια. Ξαφνικά και εκεί που κόντευε να με ψιλοπάρει, η μούμια εκουνήθη και ανεφώνησε απλά
" Μαρκί, το νεγκλιζέ που εσκίσατε ήταν πανάκριβο. Νομίζω πως δεν έχω πλέον διάθεση δια ερωτοτροπίας και εναγκαλισμούς. Ή θα μου ηγοράσετε νέον ή θα με κεράσετε πλήρες γεύμα εις σπονδήν"
Μετά από αυτό όπως καταλαβαίνετε, ο ανδρισμός μου έπεσε ελαφρώς, αλλά πάλι καλά που υπάρχει η Ρουφλάνα και η Νατάσσα. Τη Σπονδή όμως δεν την εγλύτωσα. Επλήρωσα το ληστρικό ποσό των 750 ευρώ, για μια μπριζόλα που βρήκα εντελώς τυχαία κάτω από ένα φύλλο -ψιλοκομμένου- μαϊντανού, δύο κοτσάνια ρόκα και μια ανεκδιήγητη αστακομακαρονάδα εις την οποίαν ο αστακός είχε μέγεθος ψείρας του εφηβαίου.
Θα ξεσπάσω στον ΛεΠλέμπ. Σήμερα θα βλαστημήσει την ώρα και τη στιγμή που οι γονείς του κατέβηκαν από τα δέντρα.
Μη με παρεξηγείτε όμως, δια τη Μαντάμ διατηρώ τα τρυφερότερα των συναισθημάτων. Κρύβει μέσα της μια Μεσσαλίνα, μια Αικατερίνη των Μεδίκων. Δυστυχώς τις κρύβει στο εβδομηκοστό πέμπτο υπόγειο, μέσα σε ένα κλουβί με 17 τίγρεις που έχουν να ταϊστούν δύο εβδομάδας.
Αλλα τίποτα δεν είναι αδύνατον δια τον Αρσέν Λουπέν του Έρωτα. (Μαθητά σημείωνε)
Ωχ ο Δούξ!
ΟΧΙ ΘΕΙΕ! ΜΗ ΘΕΙΕ! ΟΧΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΙΖ... ΜΠΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ
ΛΕΠΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΜΠ!!!

Monday, May 21, 2007

Η συνέντευξη στο Βόγκ

Με τον τύπο έχω, είναι η αλήθεια κάποια χρόνια προβλήματα. Ειδικά με τον τύπο που ουρεί στας τριανταφυλλιάς κάτω από το ησυχαστήριό μου. Αν και φαντάζομαι πως ούτος εστί ο ΛεΠλέμπ, οπότε και θα τον κάνω να βλαστημήσει το μουρουνόλαδο που τον βύζαινε η μάνα του. Ο έντυπος και ο ηλεκτρονικός τύπος έχουν ξεφύγει παντελώς και γράφουν πραγματικά ό,τι θέλουν, όποτε θέλουν και για όποιον θέλουν. Τελευταίο τους κατόρθωμα ήταν μια συνέντευξη που έδωσα σε γνωστή φυλλάδα που διαβάζουν οι κοσμικές κυρίες των καλών περιοχών της πρωτευούσης και η οποία συνήθως τους προτείνει να πάρουν εξευτελιστικά γελοία πράγματα σε εξευτελιστικά ληστρικές τιμές. Εκμεταλλεύθησαν την μεγαλοψυχίαν μου, την γκραντιοσιτέ μου και την ευγενή μου ανατροφή και ετύπωσαν μια συνέντευξη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Ή μάλλον όχι μόνο στα μέτρα τους αλλά στα μέτρα της πεφιλημένης κατά τα άλλα Σουσούς, η οποία την διάβασε και άρχισε να ψάχνει στέφανα, ρύζια, κουφέτα και νυφικό με μεγάλη ουρά για να γεμίζει τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγκίτη. Όχι πως δεν τρέφω αγνά αισθήματα για την εν λόγω κυρία, αλλά δυστυχώς τρέφω και μιαρά αισθήματα για τας ημίσειας γυναίκας του πλανήτου. Ως γνωστόν μου αρέσουσι μόνο δύο είδη γυναικών : Αι ντόπιαι και αι ξέναι.

Ευτυχώς, έχουσι γνώσι οι φύλακες και μαγνητοφωνούσα και εγώ τη συνέντευξη ταύτην. Σας παραθέτω λοιπόν το πλήρες κείμενο, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η πλήρης, πάσα και κρυστάλλινη αλήθεια. Με πλάγια γραφή παραθέτοντα αυτά που τεχνηέντως παρελήφθησαν ώστε να αλλάξει το όλο νόημα. Ιδού λοιπόν :

Περιγράψτε μας με λίγα λόγια τον περίφημο Μαρκήσιο, ώστε να τον γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστριές μας.
Το να περιγράψω τον εαυτό μου με λίγα λόγια είναι σαν να περιγράφατε το σύμπαν λέγοντας 'Είναι μεγάλο'.

Είστε γνωστός καρδιοκατακτητής. Θα μας αποκαλύψετε κάποια από τα μυστικά σας;
Είμαι πολύ εχέμυθος και διακριτικός τύπος εν γένει αν και κατέχω ΟΛΑ τα μυστικά της ερωτικής τέχνης.

Πείτε μας όμως, με ποιο τρόπο ρίχνετε τις γυναίκες.
Τους λέγω 'Είμαι ο Μαρκί'. Αν αυτό δεν τις εντυπωσιάσει τόσο ώστε να καμφθούν οι αναστολές των τους δείχνω μετά παρρησίας τη μασχάλη μου.

Είναι αλήθεια πως είστε αηδιαστικά πλούσιος;
Επειδή φαντάζομαι πως διαβάζουν τη φυλλάδα σας και εργαζόμενες εις τας Δ.ό.υ.ς η απάντησις είναι πως όχι. Είμαι αηδιαστικά πένις. Ο τεράστιος πύργος είναι σε αθλία κατάσταση, ο μπάτλερ μου δεν έχει να πλυθεί, η καμαριέρα μου δεν έχει να ντυθεί, ο αστακός ψόφησε, το κρασί είναι παλιό, το χαβιάρι μαύρισε και το τζακούζι είναι Δανικό. Καταραμένη φτώχια - δεν έχω που την κεφαλήν πλύναι.

Με τη γνωστή Κολωνακιώτισσα κοσμική, τη Σουσού, πολλά ακούγονται. Ποιά ακριβώς είναι η σχέση σας;
Με τη Σουσού μας συνδέει μία αγνή, άδολη και πολύχρονη πλατωνική αγάπη. Θυμάμαι μια βραδιά στο Μαξίμ των Παρισίων όπου της έκανα ερωτική εξομολόγηση υπό τους ήχους των βιολιών. Ο Κουασιμόδος έκρουε τα σήμαντρα της Νοτρ Ντάμ και έγω της απήγγειλα στίχους του ποιητού Φανφάρα εξαίροντας τα μάτια της. Εκείνη, υπομειδίασε. Ήπιε μια γουλιά από το σαμπλί της, με κοίταξε με νόημα και μου είπε: 'ΠΕΙΝΑΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ'.

Και τότε, αυτή την κρίσιμη για τη σχέση σας στιγμή, της κάνατε πρόταση γάμου;
Η αλήθεια είναι πως η εργένικη ζωή είναι δύσκολη. Αλλά ποίος εργένις κουράστηκε ποτέ από αυτήν; Ίσως να πρέπει τελικώς κάποια στιγμή και εγώ, ο Μαρκί, να αποκτήσω οικογένεια και να ενισχύσω λίγο το 'τζην πουλ' της ανθρωπότητος. Αλλά δε σφάξανε.

Δηλαδή μιλάμε για ένα τέλος εποχής; Παντρεύεστε;
Βεβαίως. Όταν ο ΛεΠλέμπ πείσει τη Μπελούτσι να του κάτσει έστω και σε ονείρωξη.

Σας ευχαριστώ πολύ και χάρηκα πολύ για τη γνωριμία. Δηλώνω θαυμάστριά σας.
Βιαστήκατε.

Αγαπητοί αναγνώσται και μπλουζοσκίζουσαι θαυμάστριαι, ΔΕΝ παντρεύομαι. Εξακολουθώ να βρίσκομαι στη διάθεσή σας αν έχετε να μου δείξετε κάτι καλό γκράτις.

Το Μαρκί γαμπρό δεν κάνεις, θύμα πέσατε πλεκτάνης,
Υμέτερος.

Thursday, May 17, 2007

Αννούλας το ανάγνωσμα, μέρος πρώτον

Ομολογώ πως σήμερα βαριόμουν αισθητά λιγότερο από τις άλλες μέρες. Η ζωή του ευγενούς είναι τόσο κουραστική που εν τέλει πλήττεις αφόρητα κοιτάζοντας τους άλλους να σε υπηρετούν. Όλα έδειχναν πως και η σημερινή θα κύλαγε εξίσου βασανιστικά όσο και οι υπόλοιπες μέρες.

Ξυπνώντας αισθανόμουν μια δαιμόνια όρεξη να δέσω τον ΛεΠλέμπ στην Κούνια του Ιούδα με υπόκρουση κάποια άρια από την Cavaleria Rusticana, αλλά ο ταπεινός (και αφόρητα άπλυτος) πληβείος μού σέρβιρε τον χειρότερο καφέ της ζωής μου με τέτοιο χαμόγελο ευτυχίας, που συγκρατήθηκα και αποφάσισα να το αναβάλλω για το απόγευμα. Ελπίζω να μαγειρέψει κάποιος άλλος το μεσημεριανό, γιατί η Σιδηρά Παρθένα που μου έφεραν προχτές είναι ακόμα εντελώς παρθένα.

Όπως και η Αννούλα. ΑΧ! Τί ήθελα τώρα και τη θυμήθηκα την Αννούλα. Ποτέ μου δεν είχα μια τόσο άχρηστη, τόσο αδαή, τόσο τραγικά και αφόρητα ιμπεσίλ, αλλά και τόσο αγνή και ποθητή γραμματέα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά κεκεδίζει κιόλας. Πράγμα που εντελώς σχεδόν τυχαία δεν αναφερόταν στο σεβέ της. Στη συνέντευξη δε προσποιήθηκε φαρυγγίτιδα και δεν έβγαλε άχνα. Εγώ την πέρασα για υπερβολικά σεμνή καθότι δε μιλούσε, πράγμα που εκτιμάται ιδιαιτέρως στον πύργο μου, καθώς συνήθως ο μόνος τρόπος να κάνω μια σοβαρή και λογική κουβέντα είναι να μιλάω στον καθρέφτη.

Στη σύμβαση της πρόσληψης της Αννούλας δε το βασικό της καθήκον ήταν να διαβάζει βιβλία στη μαμά! Τη Μαρκησία Λουμπάγκω (Οι φίλοι τη φωνάζουν χαϊδευτικά Λούμπεν. Κυριολεκτικά φωνάζουν. Ειδικά άμα έχει τελειώσει η μπαταρία στο ακουστικό) . Εδώ και δύο μήνες η Αννούλα έχει ξεκινήσει να της διαβάζει τον "Οδυσσέα" του Τζόϋς και μέχρι τώρα έχει φτάσει στο "Οδδδδδδδδ".

Παρ'ολα αυτά η Αννούλα εκπέμπει έναν πρωτόλειο και ακατέργαστο ερωτισμό στον οποίο κάποια στιγμή δε θα αντισταθώ και θα την πασαλείψω κρέμα σαντιγύ (όχι από αυτή που φτιάχνει ο ΛεΠλεμπ. Αυτή τη χρειαζόμαστε για μόνωση στο μπάνιο της δυτικής πτέρυγας που μπάζει υγρασία).

Πρέπει να βρώ έναν ύπουλο αλλά ασφαλή τρόπο να της την πέσω και να μου κάτσει. Enfin!!! Το κέρατο της αριστοκρατίας μου το τράγιο! Πρέπει επιτέλους η συλλογή μου από παρθενικά εσώρουχα να αποκτήσει το πρώτο της κομμάτι!

Αλλά πώς; πώς; ..... πώς αγαπητοί μου αναγνώστες;

Κάθε πρότασις θα αξιολογηθεί και ενδεχομένως θα υλοποιηθεί. Σκέπτομαι δε κατόπιν διαγωνισμού και άμα τη επιτυχή έκβαση του φλέρτ, όπως σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου με μια μποτίλια κόκκινο κρασί Βουργουνδίας που κατέσχεσα από το μπαρ του Φορ Σίζονς (Ο κύριος Βιβάλντι μετά από τα σαπούνια και αυτό πιστεύω πως θα μου κόψει την καλημέρα).

Ω! Ρεβουάρ!
Λε Μαρκί