Monday, June 18, 2007

Δεν ηντέχω πλέον



Έχω απηυδήσει με τον ετερόκλητο συρφετό ηλιθίων που με περιστοιχίζουν. Είμαι απογοητευμένος, συντετριμμένος θα έλεγα, ψυχικά τε και σωματικά. Δεν είναι δυνατόν, n'est ce pas possible!
Από τη μία έχεις το ΛεΠλέμπ, που προσπαθεί μήνες τώρα να μάθει να μαγειρεύει ένα αυγό βραστό και αποτυγχάνει οικτρά. Αυτός ο άνθρωπος είναι πιο ανίκανος και από αμοιβάδα σε κώμα. Το ταλέντο του στη μαγειρική θα μπορούσε μόνο να συγκριθεί με αυτό ενός τυφλού και υδροκέφαλου χιμπατζή που έχει πάρει τριάκοντα και τέσσερα χαπάκια ψυχοτρόπου ουσίας. Προχτές μάλιστα είμαι σίγουρος πως τα φιλέ μινιόν με σάλτσα ολλανταίζ ήταν μπουτάκια από κάποιο τρωκτικό περιχυμένα με κάτι που δε μπορούσε παρά να είναι εποξική κόλλα.
Επίσης η αποφορά που αναδίδει είναι κάτι το τρομακτικόν. Τα πανταλόνια του θα έπρεπε να είχαν απαγορευτεί από τη συνθήκη της Γενεύης. Η μυρωδιά της πολυκαιρισμένης σαρδέλας περίτεχνα πλέκεται με το μεστό άρωμα της ζυμωμένης βαρβατίλας, έχοντας ξεκάθαρο σώμα από σκόρδα-κρεμμύδια, καρδιά από απόβλητα βυρσοδεψείου και επίγευση από υποπροϊόντα λαχαναγοράς. Απορώ γιατί η μητέρα του, αυτή η γοητευτικότατη χιμπατζίνα δεν τον επέταξε σε κάποιο απόμακρο βάραθρο στις στύγιες ακτές της Νορμανδίας όπου και ο άσπλαχνος Θεός αποφάσισε να τον ρίξει, ίσως για να τιμωρήσει έτσι τους Γάλλους για τα βατραχοπόδαρα,τα φιλέτα σενιάν και τον Σάρλ Αζναβούρ.
Από την άλλη έχωμε την μανούλα την οποία υπεραγαπώ μεν, αλλά ούτη η κατάστασις με το Αλτσχάϊμερ παραπάει. Ξέρετε τι είναι να έχεις στην οικίαν σου μια μισότρελλη γριά, που τη μία νομίζει πως είναι μια μικρή μπανάνα και όταν ωριμάσει θα πέσει, την άλλη πιστεύει ακράδαντα πως είναι μια τεράστια έκταση με κόκκινα μπρόκολα κάπου στην Αλσατία, την άλλη έχει την εντύπωση πως είναι η κόρη του Τζένγκις Χαν και θέλει να εκδικηθεί αιματηρά τον Κώστα Τσάκωνα που της κατούρησε στο πηγάδι που φύλαγε το γλυκό κουταλιού με γεύση συκωτάκια πουλιών. Πριν λίγο πέρασε έξω από το δωμάτιό μου ντυμένη με παραδοσιακή ινδιάνικη στολή, φτερά, πούπουλα, δερμάτινο φουστανάκι μίνι, τόμαχωκ στο χέρι,ένα ζευγάρι γκέμια (το άλογο προφανώς το ξέχασε) και ένα σταυρό. Όταν τη ρώτησα τι είναι αυτή το φορά, μου απάντησε πως είναι ο Απόστολος Παύλος και πάει στους Πυγμαίους να κυρήξει τον Κομφουκιανισμό.
Και μετά τη μαμά έχουμε αυτόν τον ακούραστο εραστή, το Δούκα. Αυτός ο άνθρωπος αν και σάψαλο συνεχίζει να έχει τις ερωτικές ορέξεις δεκαπενταετούς χωριατόπαιδου. Και δεν κάνει διακρίσεις. Προσπαθεί να βατέψει οτιδήποτε παρουσιάζει εσοχήν πάνω του. Αναγκάστηκα να φορέσω ζώνη αγνότητας σε όλα τα ζωντανά, να καλύψω τις πρίζες -διοτι είχαμε και ένα ατύχημα προ ετών- , ακόμα ακόμα και να πλένω ο ίδιος επισταμένως τα ποτήρια πρίν πιώ γιατί δεν ξέρω τι έχει κάνει ο Δούξ. Μάλιστα προχτές μου εκμυστηρεύτηκε ένα τρομερό πράγμα : Άμα στουμπώσεις λέει φρέσκο συκώτι σε μπουκάλι και μετά το βατέψεις, έχει την ίδια αίσθηση με τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Εφρικίασα και εκόντεψα να λιποθυμήσω. Με σοβαρό ύφος όμως και μια γκριμάτσα πόνου, ο Δούξ επρόσθεσε "ωραίο είναι αγόρι μου, αρκεί μετά να μην πλησιάσεις κανα σκυλί. Φαίνεται πως έχουν μια δαιμονική όρεξη για συκώτι". Και έφυγε κρατώντας τα αχαμνά του.
Ευτυχώς που στη ζωή μου υπάρχει η Σωσώκα μου. Το αστέρι μου, το φώς μου, ο άγγελός μου. Αυτή η εραστής του ονείρου. Αυτή η ακούραστη γεννήτρια πανηδονιστικής ραστώνης. Μην βλέπετε που είχα πεί κάποια αστειάκια ίνα ευθημήσωμεν. Η Σωσώκα μου είναι ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει ποτέ ένας άνδρας, ίσως και δύο. Για αυτό κοντά τας χείρας σας, ειδικά αν είστε αρσενικά. Αν είστε θηλυκά και έχετε περίεργες ορέξεις, σας αρέσουσι τα ξυνά, και δεν έχετε πρόβλημα με χειροπέδες, μαστίγια, φίμωτρα, λίγο λιωμένο κερί, εξωτικά όργανα βασανισμού καθώς και μερικά πραγματικά εξαιρετικά χρήσιμα εργαλεία δικής μου επινόησης, σχεδιασμού και κατασκευής, μη διστάσετε να μας ομιλείτε γλυκά και με υποννοούμενα. Τινκ εσύ μαζέψου, μόνο σετάκι θα μας πάρεις.
Τελειώνω με μια ωδή στη Σωσώκα μου :
Σωσώκα μου εσύ, αύρα πρωινή
νεράϊδα σ'ονειρεμένο κάμπο
με συσπανσιόν έξτρα πισινή
άσε με στο σπίτι σου να' μπω

Σωσώκα μου εσύ, με θές για εραστή;
μικρό και ντελικάτο ξωτικό
let me και θα σ'αρέσει το πρωί
το στριφογυριστό το βιδωτό

Σωσώκα μου εσύ, do you love me?
αιθέρια και σπάνια ομορφιά
come να σου χαϊδέψω το πιπί
με του μαστίγιου τη φούντα την ξανθιά

Σωσώκα μου εσύ, πάμε να φύγουμε μαζί
σε μέρη άγνωστα και εξωτικά
σήκω και φύγε μαζί με το Μαρκί
πάρε και extra long προφυλακτικά

2 comments:

tink said...

μεσιέ Μαρκί,

καλά δεν ντρέπεστε; την Τζένα φάτσα κάρτα; Τσίπα δεν έχετε πάνω σας; Νομίζετε θα σας λυπηθώ επειδή περνάτε τα απέραστα εις τον πύργο σας; χα και ξανά χα φίλτατε.

Δεν μαζεύομαι παρά μόνο αν μου το διατάξει η Σουσούκα ΜΟΥ. Εσείς, πάρτε έναν πούλον προς το παρόν.

τον πήρατε;
μιλ μερσί

Τινκ (γιορ γουορστ ναιτμεαρ)

Sousou Delatroba said...

Μωρό μου Μαρκί,

Χαίρομαι που απεκατέστησες τη φήμη μου. Θα αποζημιωθείς.

Όσο για την ωδή στη Σουσού, σκέπτομαι να την κορνιζάρω και να ζητήσω την αναδημοσίευσή της στη Ντίβα.

Μόνο μην αφήσεις τον Δούξ να διαβάσει για της χάρες μου κι έχομε ντράβαλα,
Σουσού