Friday, June 22, 2007

Οι νύφες

Πώς ησθάνεται ένας κοινός θνητός όταν η ζωή του βαίνει κατά Εωσφόρου μεριά; Πώς ησθάνεστε εσείς απένταροι καραπατιρέοι του κερατέος, ζώντας σε αυτή την καθημερινή εκόλασην των ταπεινών και εκαταφρονεμένων ζωούλων σας;

Ε έτσι ησθάνθην και εγω εχτές. Τα συμπτώματά μου είχαν ένα εύρος από τον απλό, καθημερινό τρόμο που αντιμετωπίζετε την πρωϊαν όταν βλέπετε αίμα εις το αποχωρητήριο έως την απόλυτη λαβκραφτιανήν φρίκην που πιάνει με παγωμένα δάχτυλα τα μύχια της ψυχής σας όταν το βράδυ ακούτε έναν συριχτό, υγρό, γουργουριστό θόρυβο μέσα από την ντουλάπα σας.

Η μητέρα απεφάσισε πως πρέπει να νυμφευθώ και τουτέστην εφρόντισε να μου παρουσιάσει στην οικίαν μου μια σειρά από υποψήφιες συμβίες μου.

Το κακό με τη μητέρα είναι πως έχει Αλτσχάϊμερ και μάλιστα σε τόσο προχωρημένο στάδιο που σκεφτόμαστε να ονομάσουμε τη νέα αυτή μορφή του με το όνομά της. Η ασθένεια Dolcetta Pulcheria Mediocris von Deuzensondernallesgehenzumteufelheutemeineliebeeineprezelohnesalzbitteundstickdeinfingervorsichtiginmeinermusibitte.

Τα σχετικά έγγραφα μάλιστα για τη μετονομασία έχουν κατατεθεί στο γραφείο του δρος. Φλάντζα και περιμένουμε απάντηση. Αν και φαντάζομαι οτι το "Πουλχερία" μπορεί να είναι κάπως υπερβολικό για αρρώστια.

Πρώτη στο πυργόσπιτό μου έφτασε η περίφημη για το ταμπεραμέντο της Elizabeta Grandebusto της Πάδουας. Μια πραγματική ευγενής.

Φεύ! Η Ελιζαμπέτα είναι εξίσου ευχάριστη με τη σύφιλη και εξίσου διασκεδαστική με κωλονοσκόπηση από μαμούθ. Για την ομορφιά της δεν έχω να πω τίποτα. Θα προτιμούσα να νυμφευθώ με τη γκραβούρα της Ελονοσίας που έχουμε στο υπόγειο και που ο μπαμπάς την έβγαζε όταν ήθελε να κάτσουμε ήσυχοι για κανα δυό χρόνια.


Η Ελιζαμπέτα. Όμορφη σαν το λίβα που καίει τα σπαρτά
Όπως παρατηρείτε, ακόμα και το φίλμ επανεστάτησε , εξηνέστη και ηρνήθη να αποτυπώσει το πλήρες κάλλος της.
Αυτή ήτο ιδιαιτέρως εύκολο να την ξεφορτωθώ, καθότι υπερβολικά Θεούσα. Απλά τη ρώτησα αν τις Κυριακές κατά τις 8 το πρωί κάνει πρωκτικό και πεοθηλασμό. Προφανώς αυτό πέφτει πάνω στα θρησκευτικά της καθήκοντα, στην εκκλησία της αγίας Περπέτουας της θαυματουργού, οπότε και ηρνήθη ευγενικά, έφαγε μια μπουκιά από τα φοντάν του ΛεΠλέμπ (δεν ξέρω τι έχουν μέσα, αλλά μυρίζουν ύποπτα και τις τελευταίες μέρες εξαφανίστηκαν οι γυρίνοι από το συντριβάνι και δυό παλιά μου σώβρακα).

Η δεύτερη υποψήφια ήταν πιο δύσκολο να ξεκολλήσει εκ της οικίας μου. Επίσης ήταν πιό άσχημη, πιό χονδρή, πιο ελεεινή και γενικότερα ήταν ό,τι θα ήθελα να καταραστώ να πάθουν οι χειρότεροι εχθροί μου. Η φοβερή και τρομερή Dulcinea deLa Kounatonepiastonferton, γόνος παλαιάς ισπανικής οικογενείας που κράταγε λέει η σκούφια της από τον Κορτές. Μεγάλος καθήκης ο ερίτιμος Χερνάνο μεταξύ μας, αλλά του τα έφαγε όλα τα τσεντέσιμα του Μοντεζούμα και έκανε καλή μπάζα, όπερ και τον κατέστησε ευγενή και κύριο.

Θα προτιμούσα να νυμφευθώ με το σαρκίο του Κορτές παρά με την απόγονό του. Φαντάζομαι το ίδιο θα προτιμούσε και κάθε ζωντανό όν, εκτός ίσως από έναν πολύ σεξουαλικά στερημένο και ιδιαιτέρως τυφλό σκατζόχοιρο. Αν η προηγούμενη είχε τη γοητεία της ελονοσίας, ούτη έφερε πάνω της τις χάρες της Μαλαφράντζας, τη φινέτσα ενός υδροκέφαλου δημίου και το σεξ απήλ μιας ιδιαζόντως περίτεχνης τρύπας αποπάτου. Επίσης, αν και ευγενής, θα το πω και μη με πείτε υπερβολικό.

Η Δολτσέττα. Γλυκύτερη και από προϊόντα αφόδευσης συφιλιδικού ρινόκερου

Έχει και ένα μικρό πρόβλημα τριχοφυϊας. Ε τι να κάνει και ένας ευγενής;... Το κακό είναι όμως πως ούτη δεν ξεκόλλαγε με τίποτα. Δοκίμασα όλους τους τροπους για να την αποφύγω. Όλο το αντι-σαβουαρ βίβρ μου. Μέχρι που επέρδην εις τον καφέ της. Εις μάτην. Η παλιο-Μεσσαλίνα ήτο σε οίστρο και ήθελε παιχνιδάκια. Με είχε στριμώξει σε μια γωνιά και προσπαθούσε να επετάξη έξω το όργανόν μου όταν..

Ο καλός μου, ο χρυσός μου, ο αγαπημένος μου ΛεΠλέμπ μπήκε στο δωμάτιο.

Επρόκειται για έρωτα κεραυνοβόλον.

Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στον αχυρώνα και μετράνε τις τρίχες στο στήθος τους.

Με την ευκή μου.

Θα τους προικίσω.

Έχω ένα παλιό ξυράφι για τα αυτιά του Δούξ κάπου πεταμένο..

Όσο για τη μαμά, θα παραγγείλω από τον δρα. Φλάντζα κανα ηρεμιστικό για φάλαινες..

Αααχ Σωσώκα μου.. είσαι το λιμανάκι μου. Το βράδυ θα φέρω το τρικάταρτο στο μουράγιο σου..







13 comments:

mujahedin said...

Τελικά ούτε τα πλούτη και τα μεγαλεία μπορούν να εγγυηθούν την διαφυγή από τέτοιες δύσκολες καταστάσεις. Όπως έλεγε και ένας παλιός μου φίλος, "Αυτό είναι χειρότερο και απ΄ το να σε κατουρήσει σκύλος την ώρα που κοιμάσαι"
Κουράγιο δάσκαλε και φίλε!

Sousou Delatroba said...

(Ώστε έτσι ξηγίεται η μανούλα...)

Μαρκί μου,

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι αποτελείτε περιζήτητο ζεν πρεμιέ και κατανοώ τας βουλάς της μητρός σας. Ωστόσο, αι υποψήφιες μνηστές σας είναι παθέτικ τολμώ να ειπώ.

Η Ελίζα-ντεθ είναι τροφαντή τα μάλα δια να μην ειπώ δα μάλα. Τη θυμάμαι μικρή στο ιδιωτικό να ρίχνει μπουνίδια στα άλλα κοριτσάκια δια να τους αποσπάσει τα γαριδάκια των καθώς και τις ντέρμπυ. Πάντα μάσλαγε με το στόμα ανοικτό και πασαλειμμένο με σοκολάτα. Έχω ομαδική φωτό από το τέλος της σκολικής χρονιάς που το αποδεικνύει.

Η Ντολτσέτα συμπαθητική είναι αν ξουριστεί λίγο για να φέρνει σε θήλυ και όχι στον Άη Γιάννη τον Πράτσικα και τον Νεκτάριο Πανταπόλεως. Θαρρώ πως θα θέλει να εκδράμει εις Μονήν Εσφιγμένου, δια τούτο και καλλιεργεί γενειάδα. Βρίσκω το όνομα Φαλτσέτα πιο κατάλληλο και ταιριαστό δια την περίπτωσίς της.

Επιτρέψτε μου να συγχαρώ τη μανούλα σας δια το γούστο της καθότι σας κάμει να με ποθείτε πιότερο μέρα με τη μέρα. Θα φορώ το ροζ μπείμπη ντόλ αύριο το βράδυ.

Σήμερα απέχω,
Σουσού

Le Marquis De Snob said...

Δεν πειράζει. Δεν απέχω εγώ όμως

Stefanos said...

Δάσκαλε αφού ξέφυγες από αυτά, μπορείς να ξεφύγεις από οτιδήποτε. Είσαι άρχοντας!

tink said...

Αγαπητέ Μαρκί,

νομίζω είναι μέγα λάθος σας να απορίπτετε έτσι τις γυναίκες που σας προξενεύει η μανούλα. Ντροπή και αίσχος αγαπητέ Μαρκί. Να τους δώσετε μια δεύτερη ή και μια τρίτη άντε και μια τέταρτη ευκαιρία παρακαλώ. Η μανούλα κουράστηκε να σας τις βρει και θέλει το καλό σας.

αντικειμενικά μιλώντας πάντα ε;
κι εγώ το καλό σας θέλω,

γες αι ντου,
Τινκ.

tink said...

αγαπημένε ανταγωνιστή Μαρκί,

ξέχασα να σχολιάσω την "λαβκραφτιανή φρίκη" και είμαι απαράδεκτη. Μόνο γι αυτόν τον παραλληλισμό αποδίδω 2 ποιντς υπέρ σου.

Μου ξύπνησες αναμνήσεις παιδικές

(και φαντάσου για να έχω λαβκραφτιανές παιδικές αναμνήσεις, με τί άνθρωπο ανταγωνίζεσαι αγαπητέ ναι; ανασυγκροτήσου παρακαλώ, ο πόλεμος μας θα είναι ανελέητος.)

απο την Ούλθαρ με αγάπη,
Τινκ.

Le Marquis De Snob said...

Αγαπητή Τινκ,
Διάβασα πρώτη φορά Λάβκραφτ στα 11. Το "Ασημένιο κλειδί" αν θυμάμαι καλά. Μετά ακολούθησαν τα άπαντα. Κόλλησα.
Σκεφτόμουν να αλλάξω το όνομά μου σε Κθούλου ή Τσαθόγκουα αλλά δεν ταίριαζε με το επώνυμό μου :)
Ο πατέρας μου είχε ενθουσιαστεί. Ειδικά στη φάση με τους σατανιστές της Παλλήνης, ο γιός του διάβαζε για τον Γιογκ Σοθόθ, άκουγε Μέϊντεν και τέτοια και φόραγε μαύρα ρούχα...
Τρέμε Τίνκ. Οι Λλοιγκόρ καραδοκούν :)
Αλλά μπα, μην τρέμεις, έχεις εμένα μέσον. Θα πω μια καλή κουβέντα και ας μη με πας μία !
That is not dead which can eternal lie, and with strange aeons even death may die

Le Marquis De Snob said...

Υ.Γ: Το πρόβλημα με τις γάτες τελικά το έλυσαν στην Ούλθαρ; :)

tink said...

Mαρκί, με έστειλες.

το πλάσμα στο κατώφλι μου μίλησε για σένα και μου είπε να σου φερθώ με στοργή. Ο ναός του τρόμου μας περιμένει για να περάσουμε τις πύλες της άγνωστης Καντάθ μαζί. Το Γιογκ Σοθόθ είναι ταπεινός και αγαπημένος φίλος. Οι γάτες της Ούλθαρ γάμουν και δέρνουν.

Μαρκί, σε συμπαθώ τελικώς. Είσαι και εσύ way fucked up φίλε μου. Μ αυτά που μεγαλώσαμε (συν τους maiden) δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά.

τα σέβη μου.
σίριουσλι.

Τινκ.

Le Marquis De Snob said...

Αγαπητή Τινκ,
Έστιν ουν γαρ καιρός μάλλον διοτι και επειδή και λοιπά και λοιπά.
Τουτέστην, μετά από αυτάς τας αποκαλύψεις είμαι της γνώμης ότι πρέπει να σταματήσετε να την πίπτετε εις την Σουσούν, και να αρχίσετε να την πίπτετε εις το τσουτσούν. Δηλαδή εις εμέ

Ραντεβού στη Ρ'Λύε,
where the grass is green and the girls are pretty

Marvin said...

Να στε καλά γέλασα! Καλως σας βρήκα!

Sousou Delatroba said...

Αγαπητέ μου Μαρκήσιε,

Επιτρέψτε μου να σας επαναφέρω εις την τάξιν. Η Τίνκιμπελ είναι μέλλουσα προσωπική μου ερωμένη και δεν γοητεύεται από τη γαμψή σας μύτη που παραπέμπει σε αριστοκράτι.

Δε γκράς ηζ γκρήνερ ον δεις σάηντ,
Σουσού

D. said...

Τσκ τσκ..δεν εντρέπεσθε να μολύνετε το ρεζώ με τας ποταπάς διηγήσεις σας!
Θα τηλεφωνήσω στην ζανταρμερί να έρθει να σας μπαγλαρώσει (* γυρίζει με μανία τη μανιβέλα του τηλεφώνου *)